📌📌📌بیوگرافی حاج محمد کریم فضلی بنیان گذار گروه صنعتی گلرنگ
حاج محمد کریم فضلی در یکی از روز های بهاری اردیبهشت ماه سال 1311 در شهری به نام تویسرکان واقع در 58 کیلومتری همدان به دنیا آمد.
حاج محمد در خانواده مذهبی رشد پیدا کرد و بزرگ شد و از همان کودکی با پدر خود در اکثر مراسمات مذهبی شرکت می‌کرد و در بسیاری از مراسمات صاحب مجلس نیز بودند. پدر او جزو دکان داران مشهور شهر بود و همه او را به عنوان یکی از کاسبان ارزان فروش شهر می‌شناختند.
محمد کریم کار را از کودکی نزد پدرش شروع کرد و در مغازه پدر کمک دست ایشان بود، پدر او با دیدن استعداد و علاقه اش به کار به او می‌گفت که در آینده جزو تاجران موفق خواهی بود و در دل او را بسیار تحسین می‌کرد.
حاج کریم از همان ابتدا علاقه بسیاری به درس و ادامه تحصیل داشت اما در پایان دوره دبستان مادر بزرگوارش را از دست داد و از ادامه تحصیل باز ماند و بسیار از این بابت ناراحت شد. چرا که فکر می‌کرد از پیشرفت جا مانده و بعد از فوت مادر، بیشتر وقت خود را در مغازه پدر و در کنار ایشان سپری می‌کرد.
زندگینامه حاج محمد کریم فضلی پر از فراز و فرود است. چه در زندگی شخصی و چه زندگی کاری، اما با اراده و سخت کوشی فراوان به بهترین شکل ممکن از پس آن برآمد به نحوی که در همان دوره سخت به عنوان موفق ترین کارآفرین کشور شناخته شد.
محمد کریم فضلی وقتی به 20 سالگی رسید با صلاح دید پدر ازدواج و مسیر جدیدی را در زندگی خود آغاز کرد. در سال های ابتدایی ازدواج حاج محمد برای پیشرفت بیشتر در کار تصمیم به مهاجرت می‌گیرد هر چند که این تصمیم بسیار برای او سخت بود، چرا که علاقه زیادی به شهر خود داشت اما چاره ای نبود برای پیشرفت باید مهاجرت را قبول می‌کرد. او پس از مشورت و صلاح دید از چندین نفر عازم شهر همدان می‌شود و پس از چند سال به همراه همسرش به تهران رفتند.
سال های ابتدایی زندگی در تهران بسیار برای او که حالا جوانی 29 ساله بود سخت بود بطوریکه بیشتر مواقع حتی اجاره منزل خود را نداشت. بسیاری از روزها به بازار می‌رفت تا شاید کاری برای خود دست پا کند اما در بازار آن روزها برای جوان 29 ساله کاری با حقوق مناسب پیدا نمی‌شد و او هر شب خسته و دست خالی به منزل برمی‌گشت. در این روزها صبر و همراهی همسرش منیره سادات خانم تنها باعث دلگرمی او بود تا به مسیر خود ادامه بدهد.
در این رفت و آمدها به بازار یک روز در پشت ویترین یک مغازه چشمش به یک محصول جدید (پودر ظرف شویی) می‌افتد و ناخودآگاه به یاد دکان پدر می‌افتد، همان دکانی که تمام کودکیش در آن سپری شد و پدرش همیشه به او در آنجا به چشم یک تاجر موفق نگاه می‌کرد. یادش آمد پدرش هم در دکان خود شوینده می فروخت و از طرفی علاقه او هم همان شوینده ها بود و اکثر مواقع در مغازه پدر سرگرم مواد شوینده بود.
از همان جا ایده نوپا در ذهنش شکل گرفت، در ابتدا شروع به فروش محصولات شوینده برای تولیدکنندگان آن زمان گرفت. بعد از حدود شاید پنج سال که در فروش محصولات شوینده، درآمد قابل توجهی به دست آورد تصمیم به تاسیس یک کارگاه کوچک تولیدی در تهران گرفت تا خود، این مواد شوینده را تولید کند.
تاسیس این کارگاه را می‌توان موفقیت اول حاج محمد کریم دانست، چرا که قدمی کوچک برای بدست آوردن موفقیت های بزرگ تر او بود.
در این کارگاه حاج محمد کریم کار را با یک نیرو کار آغاز کرد و دلگرم به روز های پیش رو بود. او در این کارگاه مواد شوینده و سفید کننده را تولید می‌کرد و پس از آن برای فروش محصولات خود روانه بازار می‌شد تا محصولات جدیدش را به فروش برساند.
پس از گذشت مدت زمان نه چندان طولانی کسب و کار او رونق نسبی می‌گیرد. بطوریکه برای رساندن سفارشات مشتریان مجبور به استخدام یک نیرو جدید می‌شود و حالا دو نفر در کارگاه او مشغول کار بودند.
او در اول راه محصولات خود را با برند «گلرنگ سوپر» روانه بازار کرد و پس از آن محصولاتی مانند جرم گیر، شیشه شوی و نرم کننده لباس را نیز به محصولات خود اضافه کرد. تحولاتی که همگی در اوایل دهه ۴۰ زندگی او اتفاق افتاد و در نهایت به توسعه یافتن واحد تولیدی او و گسترش کارش منجر شد.
در سال 1345 به طور رسمی محصولات خود را با نام گلرنگ تولید کرد و در سال بعد تعداد افراد شاغل در کارگاه را پنج نفر افزایش داد و این نویدی برای برای محمد کریم بود تا با انرژی بیشتر به کارش ادامه دهد.
در این روزها حتی گاهی حجم سفارشات آن ها به قدری بالا بود که مجبور می‌شدند در خانه همراه با کمک همسرش کار کنند تا سفارشات در زمان مقرر به مشتری برسد، زیرا رضایت مشتری برای محمد کریم بسیار مهم بود. در همین زمان ها بود که به فکر جابجایی کارگاه به جایی بزرگ تر افتاد و تعداد کارکناش را به 12 نفر افزایش داد.