شایدبۍ دست ڪربلاوقتے توعلقمہ افتاد وقتے مادرسادات اومداستقبالش....💔 اون وقتے ڪہ صدامیزد پسرم...عزیزدݪم...شایداونجا عباس باخودش میگفت: ح ـسنم!چہ ڪشیدۍ!چہ دیدۍ!💔")