•••🪖🥀••• هر بار که این بغض چنگ‌ میندازه گلومونو، هر بار که به چشم‌هامون التماس می‌کنیم آبروداری کنن و نبارن، هر بار که می‌خوایم اون اسرار ته قلب‌مونو یه جوری سر به نیست کنیم، هر بار که داریم می‌دوییم تا از خودمون فرار کنیم؛ شما برمی‌گردین؛ دوباره بوی عود و اسپند راه میفته تا دریچه‌ی چشم‌هامونو باز کنه، اون وقت ما محو نگاه‌تون می‌شیم و اشک و اشک و اشک... بعد شما پنجه‌های اون بغض بی‌رحم رو از دور گلومون برمی‌دارید و هق‌هق‌مون گواهی میده که چقدر به بودن‌تون محتاجیم. ما، مات تماشای شما می‌شیم و سعی می‌کنیم با لبه‌ی آستین پیرهن مشکی عزای حضــــــ🌱ـــرت مـــ♡ــــادر اشک‌هامونو از سر راه برداریم، کمتر پلک بزنیم، رو پنجه‌هامون بلند شیم و آخرین تصویر از شما رو تو قلب‌مون دیوارکوب کنیم. شما روی دست‌های حاجت‌دار بالا اومده بدرقه می‌شید و ما یادمون میاد یادمون رفته بود بهتون سلام کنیم. اونجاست که دست می‌گذاریم رو قلبی که حالا آروم گرفته و می‌گیم: شهید گـــــــ🍀مادر🍀ـــــمنام سلام... •••🪖🥀••• ●|هیئت ابناءالحسـین علیه السـلام| ●|دانشـــجویان مکتـــب سلیمانــــــــی| 🏴@abna_heyat