*⭕وصیت علی(ع) به ما* *🔻...اگر على بيايد و من و تو هم برويم خدمتش و بگوييم آقا جان! ما را نصيحت كن، چنين جمله‏ اى به ما مى‏ گويد:* *🔸«لا تَكُنْ مِمَّنْ يَرْجُو الآخِرَةَ بِغَيْرِ عَمَلٍ وَ يُرجِّى التَّوْبَةَ بِطولِ الْامَلِ»(نهج البلاغه حکمت 150)* *-همانند آن كس مباش كه بى آنكه كارى كرده باشد به آخرت اميد مى بندد و به آرزوى دراز خود توبه را به تأخير مى افكند.-* *🔻تا كى بگوييم آقا دير نمى‏ شود، حالا وقت باقى است؟! تا هنوز جوان هستيم مى‏ گوييم اى آقا! جوان بيست ساله كه ديگر وقت توبه كردنش نيست.* *🔻عجيب اين است كه بعضى افراد پير و كهنسال وقتى يك جوان را مى‏ بينند كه متوجه عبادت است و به گناه خودش توجه دارد و در حال توبه و ندامت است، مى‏ گويند: اى آقا! تو جوانى، هنوز وقت اين حرفها براى تو نرسيده.* *🔻اتفاقاً جوانى بهترين وقتش است. يك شاخه تا وقتى كه هنوز تازه است، آمادگى بيشترى براى راست شدن دارد؛ هرچه بزرگتر و خشك‏تر بشود، آمادگى‏ اش كمتر مى‏ شود.* *🔻 بعلاوه، چه كسى به اين جوان قول داده كه او پا به سن بگذارد، ميانه مرد بشود، از ميانه مردى بگذرد و پير بشود؟ تا جوانيم مى ‏گوييم جوانيم. در ميانه مردى هم كه مى‏ گوييم حالا خيلى وقت داريم، توبه وقتش پيرى است، وقتى كه پير شديم، از همه كارها افتاديم و همه قدرتها از ما گرفته شد، آن وقت توبه مى‏ كنيم.* *🔻نمى‏ دانيم كه اشتباه كرده‏ ايم؛ آن وقت اتفاقاً هيچ توبه نمى‏ كنيم، آن وقت ديگر حال توبه برايمان نمى‏ ماند، آن‏قدر در زير بار معاصى كمر ما خم شده است كه دل ما ديگر حاضر براى توبه كردن نيست.* *▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (آزادى معنوى)، ج‏23، ص: 548-547- با تلخیص و ویرایش جزئی -* https://chat.whatsapp.com/FWPZTGCnIhR775fajF0Q2B