شعری برای شهید لطفی در آخرین حضور زمینی اش در هیأت محبین اهلبیت(علیهم السلام). مسجد امام کاظم(ع) مثل دمی که در گذر نایمان گذشت پیری رسیده است و جوانی جوان گذشت هر رفتنی که آمدنی در پی ش نبود دیدی چگونه باد از ایوانمان گذشت! این بال روی دوش من و تو خیال نیست آیا نباید از گل و لای جهان گذشت! باید گذاشت قبل تر از آن که بگذریم باید که رفت و از افق آسمان گذشت "موی سپید زمزمه در گوش کرد و گفت بیدار شو رفیق! که ما را زمان گذشت" گفتم گذشتن و دل من یاد بود باور نمی کنی که چه آسان ز جان گذشت بنشین ! که تا برات بگویم چگونه رفت با یک نسیم آمده و با همان گذشت 🏴 @sh_mahdilotfi 🏴