مسخره می‌کنی!‌ چرا؟ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ اگر کسی یا کسانی به این یقین رسیده‌اند که رضای خدا در این است که به یکی دو فرزند بسنده نکنند؛ اگر کسانی که می‌دانند آیندهٔ جامعه ما با ادامه روند فعلی جمعیت دچار بحران‌های جدی می‌شود؛ اگر کسانی برایشان مثل روز روشن است که بالاخره دیر یا زود، خودشان یا همان یک یا دو فرزندشان گرفتار تنهایی و افسردگی خواهند شد؛ اما فقط و فقط به خاطر حرف مردم به یک یا دو فرزند اکتفا کرده‌اند، باید بدانند که هم دنیا را باخته‌اند و هم آخرت را. خدای متعال در قرآن می‌فرماید: «وَإِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ» (اگر از اکثریت مردم روی زمین رأی‌گیری کنی و بخواهی به آنچه آن‌ها می‌گویند عمل کنی، تو را از راه خدا گمراه می‌کنند.) و در ادامه می‌فرماید: «إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ» (چون آن‌‌ها از ظن و گمانِ خود پیروی می‌کنند و به دنبال حرف منطقی و عقلانی که دلیل قطعی داشته باشد، نیستند.) چرا ما فکر می‌کنیم اکثریت ملاک حق هستند؟ معیارمان برای تصمیم بر اساس حرف مردم چیست؟ معیار کسانی که خانوادهٔ کامل را مسخره می‌کنند چیست؟ چرا بعضی‌ها در کشور ما خانوادهٔ کامل را مسخره می‌کنند، اما خانواده پرجمعیت ۱۹ نفرهٔ آمریکایی را مسخره نمی‌کنند؟ چرا بازیکنان یا بازیگران معروف در دنیا که چهار پنج بچه یا بیشتر دارند را به سخره نمی‌گیرند؟ خب، اگر خانوادهٔ کامل بی‌کلاسی است، پس چرا به خانواده ۱۹ نفره آمریکایی نمی‌گویند بی‌کلاسی و مسخره‌اش نمی‌کنند؟! آیا معیارشان عقل و منطق است؟ حالا اگر خواستیم به تمسخر مردم بها دهیم و به آن عمل کنیم (یعنی دیگر بچه نیاوریم) کار ما بر اساس عقل و منطق است؟ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ کتاب منبر «با بچه‌هایم سر یک سفره» صفحه ۱۳۵ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #جمعیت #نسل_حسینی شمع شبکهٔ مبلغان و عملیات‌های تبلیغی ShabakeTabligh.ir eitaa.com/ShabakeTabligh