❣﷽❣ 💠💠 #پیامبران و #مهدویت(47) 4⃣ سرزمین پنجم: کورش و آزادی یهود تا اینجا چهار سرزمین مهم و تأثیرگذار را در سطح راهبردی در جریان تمدن بشر بر روی زمین بررسی کردیم: عراق به عنوان مرکز تمدنی، فلسطین به عنوان مرکز تبلیغی، حجاز به عنوان مرکز جغرافیایی و مصر به عنوان مرکز فرهنگی جهان. هر چهار سرزمین در منطقه خاورمیانه امروز قرار دارند و از غرب تا شرق محدوده نیل تا فرات را در بر گرفته اند. اما در این برهه از تاریخ و با استقرار حزب شیطان در عراق، با سرزمین پنجمی آشنا می شویم که برخلاف چهار سرزمین پیش گفته، خارج از محدوده فوق و در شرق رود فرات واقع شده است: ایران و به تعبیر آن روز، پارس یا فارس، در حالی که در غرب رود نیل تمدن قابل توجهی مبتنی بر آموزه های ادیان الهی به چشم نمی خورد، در شرق فرات گنجینه ای از فرهنگ ها و تمدن های گوناگون در طول تاریخ شکل گرفته است. با این حال این حزب هیچ گاه در شعار خود از فرات و عراق آنسوتر نرفته است. سبب این امر را بایستی حائل شدن این سرزمین میان عراق و سرزمین های شرقی تر دانست که امروزه به نام شرق خاورمیانه و نهایتاً خاور دور شناخته می شوند. این سرزمین همواره در حاشیه کانون بحران خاورمیانه به عنوان مهد تمدن و فرهنگ، سرزمین خداپرستی و صلح بوده، اگرچه به همین دلیل همواره مورد تعدی و تاخت و تاز قرار گرفته است. در عین حال هیچ دوره ای را در تاریخ این سرزمین سراغ نداریم که اشغالگران آن توان مقابله با فرهنگ غنی مردمان اش را داشته و مدت زیادی دوام آورده باشند. این کشور هیچگاه مستعمره نبوده است. شاید به سبب برخورداری از همین ویژگی ها باشد که این سرزمین و قوم ساکن آن را در کلام پیامبر خدا و امامان معصوم علیهم السّلام، به عنوان زمینه سازان ظهور و وزیران مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف می شناسیم. این چنین ویژگیهای بی شک قوم حامل آن و سرزمین شان را در کانون توجه حزب شیطان قرار می دهد. به هر حال در کشاکش وقایع تاریخی مهم منطقه، در این سرزمین اتفاق بزرگی رخ می دهد، اتفاقی که تاریخ این سرزمین را تا دوران معاصر به شدت تحت تأثیر خود قرار داده است. کورش که سرسلسله هخامنشیان دانسته شده، ظاهراً در سال 550 پیش از میلاد بر دولت ماد غلبه کرده و حکومتی مقتدر را در این سرزمین مستقر می سازد. وی تقریباً بلافاصله و با کسب آمادگی در سال 538 به کشور بابل حمله کرده و در نخستین اقدام پس از فتح، فرمانی را مبنی بر اعلام آزادی یهودیان صادر می کند که به “منشور آزادی نوع بشر” در مقابل “منشور حقوق بشر” مشهور شده است: «کورش پادشاه فارس چنین می فرماید یهوه خدای آسمان ها جمیع ممالک زمین را به من داده و مرا امر فرموده است که خانه برای وی در اورشلیم که در یهودا است بنا نمایم. پس کیست از شما از تمامی قوم که خدایش با وی باشد او به اورشلیم که در یهودا است برود و خانه یهوه را که خدای اسرائیل و خدای حقیقی است در اورشلیم بنا نماید و هر که باقی مانده باشد در هر مکانی از مکان هایی که در آنها غریب می باشد اهل آن مکان او را به نقره و طلا و اموال و چهارپایان علاوه بر هدایای تبرّعی به جهت خانه خدا که در اورشلیم است اعانت نمایند.» با توجه به سیری که تاکنون در تعقیب حوادث تاریخی در پیش گرفته بودیم، این مقطع از تاریخ تا حدی دارای ابهام و شک برانگیز می نماید.  🔻🔻🔻 #ادامه_دارد. . . 🌤اَلَّلهُمـّ؏جِّل‌لِوَلیِڪَ‌الفَرَج🌤 🍃🌹🍃🌹 @shahidNazarzadeh