شهید مدافع‌حرم 🎙راوے: همسر شهید ⛱من یازده‌ساله بودم و آقا سیّد ۲۰سال داشت که سر سفره عقد نشستیم. دبستانی بودم؛ کلاس پنجم و تجدیدی ریاضی داشتم که سیّد حتی اجازه نداد امتحانم را بدهم. مادرم می‌گفت: « این دختر من بچه است، نمی‌تواند یک زندگی را اداره کند. » اما من در همان سنّ و سال بچگی‌ام گفتم: « من مشتاق ایمان و اخلاق سید هستم. » و "بله" را با هر زوری بود، به سید و خانواده‌اش دادم و سال۱۳۶۶ عروسی کردیم؛ با یک مهمانی ساده در حمیدیه! زندگی مشترک ما ۲۸سال شد؛ سید بیشتر برای من یک دوست و یک پدر مهربان بود. بچّه‌سال بودم و اصلاً از خانه‌داری و زندگی مشترک هیچ نمی‌دانستم و همیشه و هر روز، سید جاسم به من یاد می‌داد که در زندگی چه کاری انجام بدهم و چه کاری نکنم؛ تا آنجا که وقتش را داشت کارهای منزل را انجام می‌داد. به یاد ندارم هیچوقت سید از مسائل کار و بیرون از منزل برای ما حرفی بزند؛ می‌گفت: «حرف بیرون مال بیرون است و هر مردی که وارد خانه‌اش می‌شود، باید همه‌ی همّ و غمش همسر و فرزندانش باشد.» همیشه هم می‌گفت: «شما خودتان را درگیر مسائل کار من در بیرون از خانه نکنید. » ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh