خاک های نرم کوشک زندگینامه شهیدعبدالحسین برونسی تک ورها می شود.ولی به هر حال قبولش برای من سنگین بود. اگر یقین می کردم عملیات بدر عملیات آخرش است، به این سادگی ها ولش نمی کردم حداقلش این بود که یک تعهد خشک و خالی برای شفاعت و این حرف ها ازش می گرفتم بعداً که فهمیدم خبر قطعی شهادتش را به خیلی ها داده، غم و غصه ام چند برابر شد. افسوس این را می خوردم که دیگر کار از کار گذشته است. تو بحبوحه ی عملیات بدر، به ام مأموریت دادند یک گزارش از منطقه بگیرم نفهمیدم چطور خودم را رساندم خط.، بیشتر حرص و جوش دیدن عبدالحسین را می زدم نزدیک خط که رسیدم حجازی را دیدم ازش پرسیدم «آقای برونسی کجاست؟» گفت:« تو خط مقدم از همه جلوتره!» «نمی شه برم ببینمش؟» «ته، اصلاً امکان نداره» دلم بدجوری شور می زد گفتم: «چرا؟» گفت: «وضعیت خط خیلی قاطی شده، دشمن چند تا پاتک سنگین زده» تو همین اثنا یکی که داشت می دوید آمد پیش حجازی پاورقی ۱ _در آن لحظات طوری وصیت می کرد که گویی یقین داشت من زنده می مانم حتی یادم می آید که به شوخی به اش گفتم: «شاید من زودتر از شما رفتم،در جوابم خنده ی معنی داری کرد و گفت: «نه، ان شاء الله که شما سال های زیادی زنده می مونی» ‎‎‌‌‎‎🌹🍃🌹🍃 @shahidNazarzadeh