🌸🍃رمـــان
#من_با_تو... 🌸🍃
قسمت
#پنجاه_و_چهارم
پدرم عصبے😠 زل زدہ بود بہ فرش، مادرم با اخم نگاهم مے ڪرد.😠👀
بند ڪیفم👜 رو فشردم و گفتم:
_من میرم دانشگاہ 🏢خداحافظ!
پدرم سرش رو بلند ڪرد و با لحن عصبے گفت:😠
_ بابا جون،برو دخترم،برو عزیزم!
لبم رو بہ دندون گرفتم،😞
پدرم بلند شد و ایستاد رو بہ روم.😠
_ڪے میخواے بزرگ شے هانیہ ڪے؟
ساڪت سرم رو انداختم پایین.😞
_جوابمو بدہ.😠
آروم لب زدم:
_بے عقلے ڪردم اصلا اون لحظہ...
پدرم اجازہ نداد ادامہ بدم:😠✋
_توجیہ نڪن آبرو ریزے تو توجیہ نڪن!
پوفے ڪرد و گفت:
_سر شڪستہ م ڪردے،ڪم غصہ تو خوردم؟
اشڪ بہ چشم هام😢 هجوم آورد چشم هام رو روے هم فشار دادم تا اشڪ هام سرازیر نشہ!
💭یڪ لحظہ پنج سال ↪️پیش اومد بہ ذهنم .....
روزے عروسے💍👰 امین بود مثل دیونہ هام دست بہ سینہ دور خونہ راہ میرفتم، اولش اشڪ 😢مے ریختم چند لحظہ بعد گریہ م شدت گرفت و چند دقیقہ بعد بلند هق هق
مے ڪردم.😭
نشستم روے زمین و زار مے زدم😭😫 پدرم با نگرانے اومد سمتم،صداش رو مے شنیدم:😰
_هانیہ بابا!
🌺🍃ادامه دارد....
🌸✍نویسنده:لیلے سلطانے🌸
@shahidgomnam