💔 دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند... شهید حمید جهانبخش در فرازی از وصیتنامه خود می نویسد: حال، چرا شهادت را انتخاب نمودم و به آن رسیده ام، در حالی که به زندگی مادی با تمام رویاها و آرزوهای طولانی پشت پا زده ام؟... حضرت علی (ع) می فرماید: من به مانند کسی هستم که در شب, از فرط تشنگی می‌سوزد و در صحرا به دنبال آب می‌گردد و هنگامی که آن را پیدا می‌کند سروری پیدا می‌کند و من از آن بیشتر برای شهادت در راه خدا شاد می‌شوم...🥀 ...هنگام ضربت خوردن هم میفرماید: فزت و رب الکعبه یعنی به خدای کعبه من رستگار شدم. حافظ هم می‌گوید: دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند چه مبارک سحری بود چه فرخنده شبی آن شب قدر که این تازه براتم دادند واقعا آن لحظه چه لحظه ای برای من است!... هنگامی که بر وصال پروردگارم و ائمه اطهار و انبیا و دوستان عزیزم نایل می شوم، آنانکه از من سبقت گرفته اند. پس در فراغم ناله نکنید و به خود آسیب و ضرر نرسانید چرا من به کامم رسیده ام😌 و آن کامی است که آرزوی حضرت رسول و امیرمومنان و حضرت زهرا و دیگر ائمه (علیهم السلام) و دوستان خدا بوده.. 💞 @shahiidsho💞 "کپی آزاد ، بدون تغییر در عکس!"