🌸 فرمان دین 🍃 فداکاری به صورت های مختلف است. اینکه انسان، «خودسوز» باشد، تا «مردم ساز» گردد، دستور دین است. «رنج خود و راحت مردم طلب». سعدی گوید: ✨ من آن مورم که در پایم بمالند ✨ نه زنبورم که از دستم بنالند ✨ کجا خود شکر این نعمت گزارم ✨ که زور مردم آزاری ندارم 🌷 البته نباید به «زیر دست و پا بودن» افتخار کرد، چرا که مسلمان عزیز است. زور را هم نباید تحمل کرد. اما اینکه انسان با زوری که دارد، به دیگران آزار نرساند و با دست و زبان، زحمت و مزاحمتی برای دیگران پیش نیاورد، اصلی مهم در «ادب اسلامی» است. هر چیزی مالیاتی دارد. مالیات قدرت و نفوذ، پرهیز از مردم آزاری است. در نهایت، سود این خویشتن داری هم به خود انسان باز می گردد. 💠 رسول اکرم صلّی الله علیه و آله فرمود: 🌿 «آزار خود را از مردم باز دار، که این صدقه ای است که بر خویشتن انفاق و تصدق می کنی.» ✍️ (بحارالانوار، ج 72، ص 54) 🌷 یعنی پرهیز از عدم مزاحمت برای دیگران، بیمه عافیت و سلامت خویش است. 💠 آن حضرت در حدیث دیگری فرموده است: 🌿 «بدترین مردم کسی است که مردم به خاطر او در اذیت و رنج باشند. بدتر از او کسی است که مردم به خاطر ترس از شر او، احترامش کنند.» ✍️ (بحارالانوا، ص 281) 🌸 و مگر ایجاد مزاحمت، چیزی جز «مردم آزاری» است؟ و مسلمانی مگر چیزی جز آسودگی خلق الله از دست و زبان آدمی است؟ 📚 (برشی از کتاب اخلاق معاشرت استاد جواد محدثی) 🆔 @ShamimeOfoq