🌸 انسان و نیاز به تشویق 🌷 اغلب یا همه افراد، به لحاظ برخورداری از غریزه «حب نفس»، دوست دارند که مورد توجه و عنایت قرار بگیرند. توجه به این نیاز، در حدی که به افراط کشیده نشود و آثار سوء نداشته باشد، عاملی درجهت تغییر رفتار یا ایجاد «انگیزه عمل» در انسان هاست. وقتی کسی را مورد تشویق قرار می دهیم و به خاطر داشتن صفتی یا انجام کاری می ستاییم، در واقع حس «خود دوستی» او را ارضاء کرده ایم. این هم، جاذبه و محبت می آفریند، هم، نیت و انگیزه پدید می آورد یا تقویت می کند. همچنان که از لفظ تشویق نیز برمی آید، به معنای «بر سر شوق آوردن» و «راغب ساختن» در ماهیت تشویق نهفته است. این کار، نیازمند شناخت ما از روحیات و خصلت های روانی اشخاص به معنای عام، و از ویژگی های روحی فرد مورد تشویق به طور خاص است. در تشویق، باید از لفظ، شیوه و برخوردی استفاده کرد که در درون شخص، شوق و نیت و علاقه ایجاد کند و این محرک درونی، او را به تلاش بیرونی وادارکند، نه اینکه صرفا یک «تحریک بیرونی» باشد. 📚 (برشی از کتاب اخلاق معاشرت استاد جواد محدثی) 🆔 @ShamimeOfoq