شمیم افق
1️⃣1️⃣بصیرت عاشورایی 💠عرفان حسینی و عرفان های کاذب در این مقال بر آنیم تا با تبیین قامت بلند عرفان عاشورایی، جوانان را از ابتلاء به انحرافات و عرفانهای بیماری زا واکسینه کنیم تا بدانند که آرامش حقیقی در سایه سار معنویت حسینی است. ۱. عرفان حسینی اندیشه زا؛ عرفانهای کاذب، اندیشه سوز روی آوردن قشر وسیعی از جامعه غرب به الکل و مواد مخدر برای رهایی از اضطراب و تعطیلی عقل است. در عقل ستیزی اینان همین بس که میگویند: نباید با ذهن مشورت کرد بلکه باید آن را به مرخصی فرستاد! در حالی که سیروسلوک عرفان اسلامی از آغاز با تفکر همراه است. در مکتب عرفانی امام حسین علیه السلام نماز جایگاهی ویژه دارد، نمازی که در آن توجه و تفکر باشد تا به انسان هوشمندی و معرفت بدهد. ۲. عرفان حسینی بیداری بخش، عرفانهای کاذب، غفلت گرا غفلت و به تعبیر دقیق تر اغفال گری از شاخص های مهم مسلک های جدید است. در حالی که محور عرفان حسینی، آگاهی و بیداری است. امام حسین(علیه السلام) در آخرین لحظه های روز عاشورا، از راهنمایی دست برنداشت. عرفان خدامحور از خلق و جامعه غافل نیست. ۳. عرفان حسینی پویا و حماسه ساز، عرفانهای کاذب، تخدیری جهاد مصلحانه میوه ای است که تنها بر تنه تنومند عرفان حسینی می روید ولی در عرفانهای کاذب فرد با پذیرش نظرات خرافه گرایانه، استعمال دارو و مواد مخدر روح ظلم ستیزی را در خود می میراند. ۴. عرفان حسینی مبتنی بر عقل و وحی و عرفانهای کاذب پر از سحر وخرافه ۵. عرفان حسینی حاوی لذتهای بلند معنوی و عرفانهای کاذب حاوی لذتهای حقیرمادی در مکتب امام حسین (علیه السلام) شادی هم رنگ معنوی دارد. بریر و اصحاب دیگر امام شب عاشورا شادمان بودند و می خندیدند ولی عرفانهای کاذب، چون شادی واقعی و درستی ندارند، بناچار با قرص های روان گردان و موسیقی های مبتذل به دنبال شادی می گردند. ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا؟ 🆔 @ShamimeOfoq