🔸چرایی شیوه مبارزه امام سجاد(ع) (قسمت اول) ✍️تحلیلی از آیت‌الله شهید سید محمدباقر صدر 👈مترجم: سیدحسین مركّبی اشاره 🔸متفكر برجسته اسلامی آیت‌الله شهید سید محمدباقر صدر، در سال ۱۳۵۶ شمسی مقدمه‌ای بر كتاب شریف «صحیفه سجادیه» نگاشت. متن زیر ترجمه بخشی از آن مقدمه است كه به تحلیل چرایی نحوه مبارزه امام سجاد(ع) پرداخته است. معارف 🔹درآمد 🔸تقدیر بر این بود كه امام زین‌العابدین(ع) پس از شهادت پدرش مسئولیت زمامداری و رهبری معنوی [امت] را بر عهده بگیرد. وی در نیمه دوم قرن اول ـ یكی از حساس‌ترین برهه‌های حیات امت ـ این مسئولیت را برعهده گرفت. این مرحله دوران پس از فتوحات اولیه اسلامی بود. این فتوحات با قدرت معنوی و تب و تاب نظامی و عقیدتی‌شان، پادشاهی كسری و قیصرها را به لرزه درآوردند و ملت‌های مختلف و كشورهای گسترده‌ای را به قلمرو این رسالت جدید ملحق كردند. مسلمانان طی نیم قرن، رهبری بخش اعظمی از جهان متمدن آن روز را برعهده گرفتند. اگرچه تسلط بر آن قلمرو گسترده، مسلمانان را به یكی از ابرقدرت‌های سیاسی و نظامی جهان تبدیل كرد، اما آنان را خارج از حوزه مسائل سیاسی و نظامی با دو خطر بزرگ مواجه نمود كه لازم بود با قدرت با آن‌ها مقابله شود. دو خطر پیش‌روی مسلمین اولین خطر، «تأثیرپذیری مسلمانان» از فرهنگ‌ها، سنت‌ها و شرایط اجتماعی گوناگون ملت‌هایی كه فوج فوج به اسلام می‌پیوستند، از طریق تعامل با آنان بود. در این شرایط باید كار علمی انجام می‌شد تا به مسلمانان تأكید شود تفكر و هویت تشریعی ویژه برآمده از كتاب و سنت است كه اصالت دارد. یك «جنبش نرم‌افزاری اجتهادی» لازم بود تا افق‌های ذهن آنان را در این زمینه بگشاید تا بتوانند مشعل كتاب و سنت را همچون یك مجتهد بصیر و تلاش‌گرِ تیزهوش به دوش كشند؛ مشعلی كه مجتهد می‌تواند برای استنباط هر مسئله‌ای در هر زمینه‌ای از آن استفاده كند. همچنین باید هویت اسلامی كاشته و بذرهای اجتهاد پاشیده می‌شد. این همان كاری است كه امام علی بن‌الحسین(ع) به آن مبادرت كرد. وی در مسجد پیامبر(ص) گروهی پژوهشی و تحقیقاتی تشكیل داد و برای مردم درباره اقسام دانش‌های اسلامی از جمله حدیث و فقه صحبت می‌كرد؛ آنان را از دانش پدران پاكش بهره‌مند می‌ساخت و به افراد با استعداد تمرین تفقه و استنباط می‌داد. تعداد زیادی از فقهای مسلمان از این گروه سر برآوردند. این گروه خاستگاه مدرسه‌های فقهی و جنبش جوشانی بود كه بعدها -در زمان امام باقر و امام صادق(ع) به وجود آمد. امام از این طریق اكثر قاریان و حافظان كتاب و سنت را گرد آورد؛ تا جایی كه سعید بن‌المسیب می‌گوید: «قاریان قرآن به مكه نمی‌رفتند مگر وقتی علی بن الحسین(ع) می‌رفت. ایشان كه قصد مكه كرد هزار سوار همراه او شدند.» #سجاد 🍃🌸🍃🌼🍃🌸🍃 🌐 shamiim.ir 🆔 @Shamimeashena