‌ 🌹آیه موضوعی جزء بیست و پنجم🌹 وَلَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَلَٰكِنْ يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَا يَشَاءُ... (شوری _ ۲۷) هرگاه خداوند روزی را برای بندگانش وسعت بخشد، در زمین طغیان و ستم می‌کنند؛ از این‌رو بمقداری که می‌خواهد (و مصلحت می‌داند) نازل می‌کند... پیام ها: 1- همان گونه كه عطاهاى الهى لطف است، گاهى محروميّت‌ها نيز لطف است. «لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا» 2- فضل الهى بر اساس مصلحت و حكمت تقسيم مى‌شود نه بر اساس تمايلات انسان. وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ‌ ... 3- روابط اجتماعى سالم در گرو زندگى معتدل و در حدّ نياز است. لَوْ بَسَطَ ... لَبَغَوْا 4- مؤمنان نبايد به خاطر تنگناى معيشت به خداوند سوءظن داشته باشند. «وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ» 5- رفاه بيش از حد زمينه‌ى طغيان است. لَوْ بَسَطَ ... لَبَغَوْا 6- مشيّت الهى بر اساس حكمت است. «ما يَشاءُ إِنَّهُ بِعِبادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ» 7- رزق مردم حساب و كتاب دارد. «يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ»