خزانیّه درخزانی که همه گل هاخمیدن می کنند؛  دوستی هـــا،مهربانی هـــا،دمیدن می کنند بلبلان دل کنده اندازگل؛ولــی  دلدادگـــان              دل ز مهرِ مهربانان ،کی بریدن   می کنند اشک هاازچشمه چشمم روان درهجر دوست؛درسکوتِ باغ ،بر چهره،چکیدن می کنند بی حضورِدوست،دنیارادلِ مانیست  دوست            بی تودل هااین جهان ،عزمِ ندیدن می کنند چون خزانِ عمرآید ؛ سایه های مارِ  مرگ ،            بهرِ صیدِ زندگی ،هر جاخزیدن  می کنند من به رؤیاهمنشین باگلعذاران درچمن قلب هادرسینه،زین سوداتپیدن می کنند مهرورزان،بی قرارازدیدنِ رخسارِدوست جامه ها در قامتِ  زیبا دریدن  می کنند دوستان،دربــاغِ  پائیزی  به یادِ نوبهـــار ، صحبتِ ازگلفروشان ،گل خریدن،می کنند ای خوش آنان کاندراین شهرِفناآبادِ دهر  صحبتِ خوبانِ عالم را گزیدن می کنند مهرمه،چون شد؛شکوفدمِهرِمهرویان شهر             درخزانی که همه گل هاخمیدن می کنند هرخزان وهر بهاری خوبرویانِ  جهان ،      با"جهاندیده"گلی دردست ،دیدن می کنند #محمودجهاندیده