سحر بیست‌ونُهم؛ «کیفیت معنوی روزه‌داری»
حجت‌الاسلام‌والمسلمین استاد عیدی
یکم؛ 👈 00:58
عید فطر، عید کسانی است که اعمال آنان مورد قبول خداوند قرار گرفته است. اما در این که اعمال با چه معیاری مورد قبول پروردگار قرار می‌گیرد، ملاحظاتی باید مد نظر باشد.
دوم؛ 👈 02:22
نخست، اعتماد به وعده‌های خدای متعال، قرآن کریم و اهل‌بیت علیهم‌السلام است. حضرت رب، وعده فرموده که اگر عبد مؤمن شرایط فقهی و اخلاقی روزه را فراهم آورَد، به تکلیف شرعی خود عمل کرده و شایسته پاداش است. وسواس و بدبینی‌های فکری جایگاهی در این میان ندارند.
سوم؛ 👈 03:15
عبادت که یکی از مصادیق آن روزه‌داری است، ارتباط مستقیمی با آثار خود دارد؛ برخلاف ارتباط قراردادی و غیرحقیقیِ تخلف راننده با جریمه! ارتباط عبادات با آثارشان همچون ارتباط درد و درمان، ارتباطی حقیقی و عینی است. حال باید دید که آیا روزه‌داری در ماه ضیافت الهی، سبب تشدید تقوا و مدیریت رفتار و افکار شده است؟
چهارم؛ 👈 05:00
اگر آثار عبادات در وجود عبد مؤمن ایجاد نشده باشد، خدای متعال از لطف خود راهی دیگر را پیش روی او هموار فرموده است. گاهی در زندگی افراد اتفاقاتی رخ می‌دهد که نتیجه آن روی آوردن آنان به‌سوی پروردگار و معنویات است. این همان خیرخواهی خداوند است که هم در کلام وحی و هم در روایات بدان اشاره شده است.
پنجم؛ 👈 06:37
با سه سنجه‌ای که بیان شده، می‌توان فهمید که آیا روزه‌داری مورد پذیرش الهی بوده یا خیر! نیز می‌توان فهمید که تا چه اندازه مورد قبول خداوند قرار گرفته است؛ ایمان به وعده‌های خدا، احساس آثار عبادات در درون و نیز حوادث و رخ‌دادهای بعد از عبادت!
ششم؛ 👈 07:49
در دَم افطار روزه‌دار به خداوند عرض می‌کند: «خدایا! من برای تو روزه گرفتم و با رزق تو افطار کردم و فقط بر تو توکل نمودم!» نباید در طعامی که با آن افطار می‌شود، حقّی از مردم باشد. رزق خداوند، قطعاً حلال و طیّب است. چنین روزه‌داری بر خداوند توکل و اعتماد دارد؛ و نه بر روزه و عبادات خود! ایجاد چنین نگرشی در انسان، نشانه روشنی از قبول عبادات است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
«توحید تشیّع» ● @ShiaTowhid