#برشی_از_متن_سخنرانی (3) قدم اول در بندگی حقیقی! ابتدا باید کاری کرد که تشنگی حقیقی به بندگی خالصانه خداوند و عبودیت ذات احدی صمدی ایجاد شود. به بیان دیگر، شخص باید با تمام وجود احساس کند که خدا را ندارد و باید او را بیابد. اگر این حقیقت و تشنگی در انسان ایجاد شود، باید مطمئن بود که با آبی زلال این تشنگی را برطرف خواهند ساخت! گاهی انگیزه افرادی که به‌سراغ امور معنوی می‌شتابند، مکاشفات و کرامات است. اگر به درون مراجعه شود، راستی این موضوع را می‌توان سنجید. اموری همچون مکاشفات، کرامات، علم به اسرار و اِخبار از غیب و آینده، بسیار پُرمزه و جذاب است. این علایق، دلی را که گرفتار هوای نفس است، پُر می‌کند. عزیزان! سروران! اگر شخصی با این انگیزه قدم در راه معنویت نهاده است، باید بداند که سرانجام به وادی گُم‌راهی وارد خواهد شد. این که امام صادق علیه‌السلام به «عنوان بصری» فرمودند: «فَاطْلُبْ أَوَّلًا مِنْ نَفْسِکَ حَقِيقَةَ الْعُبُودِيَّةِ»، بسیار پُرمعناست. شاید قید «مِنْ نَفْسِکَ» در بر دارنده این پیام باشد که با ادعای زبانی، نتیجه مطلوب حاصل نمی‌شود. باید دل را جست‌وجو کرده و به محاسبه کشانید! باید از دل پرسید آیا براستی به‌دنبال حقیقت عبودیت هستی؟ آیا از این که خدا را نداری، در صدد خداخواهی برآمده‌ای؟ آیا می‌خواهی به سرچشمه دست‌رسی پیدا کنی و به بندگی «اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ» (نور: 35) برسی؟ آن کسانی که در باطن خود به‌دنبال چنین حقایقی نیستند، اگر به وادی اخلاق و معنویت وارد شوند، پس از چندی، منصرف شده و از آن باز می‌گردند. حتی شاید به‌آسانی به مکاتبی روی آوردند که آخرت‌شان را در خطر اندازد؛ تنها به‌دلیل این که هوای و هوس اینان چنین می‌طلبد! چنین افرادی که در پی هوا و هوس نفسانی خود و در پوشش خداخواهی در صدد پاسخ‌دهی به خواسته نفس برآمده‌اند، اگر با مرتاض‌های هندی مواجه شوند، حتی شاید به آنان نیز گرایش پیدا کنند. چرا که آنان پس از تحمل چند دوره ریاضت، بدن و بُعد مُلکی خود را تحت تأثیر قرار داده و می‌توانند رفتارهای عجیب و غریبی را از خود نشان دهند. آنان به‌صورت محدود به قدرتی معنوی‌ـ‌روحی دست یافته و با آن، از ضمائر آگاهی پیدا می‌کنند و از بعضی از اوضاع و احوال و نیز حوادث آینده خبر می‌دهند. اگر خداجویی در دل ایجاد نشده باشد، هوای نفس به‌سمت این جذابیت‌ها نیز خواهد رفت. باید به این اطمینان رسید که هیچ‌یک از این احوالات خارق‌العاده، هرگز کمال نیست؛ چون تمام کسانی که از این عالم کوچ کرده و به عالم برزخ سفر می‌نمایند، در صورتی که اوضاع و احوال مرتاض‌های هندی را داشته باشند، در ظلمات گرفتار و از اوج عروج و صعود به عالَم نورالانوار محروم هستند. باید بر این موضوع با جدیت تأمل کرد. 📌 استاد #مؤیدی؛ شرح حدیث شریف عنوان بصری؛ جلسه پنجم ❗️ متن، بدون تغییر در محتوا، مورد تصرف و ویرایش ادبی قرار گرفته است. ♦️توحید تشیّع (جلسات استاد مؤیدی) ایتا: https://eitaa.com/joinchat/2247819265Cd0a3037941 تلگرام | سروش | اینستگرام با حفظ لینک در انتشار این پست، دیگران رابه این کانال دست‌رسی دهید ...