(8) قدرت حق و قدرت باطل بخش نخست «وَ کَذٰلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِّ نَبِيٍّ عَدُوّاً شَيَاطِينَ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ ...؛ این‌چنین در برابر هر پیامبری، دشمنی از شیاطین انس و جنّ قرار دادیم ...» (مائده: 112) یکی از پیام‌های این آیه شریفه، این است که طبق سنّت الهی، پیامبران باید با بساط کفر مبارزه می‌کردند. پس چنین نباید پنداشت که اگر خداوند پیامبری را فرستاد، باید وضعیت نیز به‌نفع او تغییر کرده و همه امور به‌طرز معجزه‌آسایی پیش رود. هرگز چنین نیست! اگر خداوند موسای نبی علیه‌السلام را فرستاد، فرعون را در برابر او قدرت بخشیده و نمرود را در برابر ابراهیم نبی علیه‌السلام توانمند ساخت. این سنّت و ضابطه الهی است که باطل را در مقابل حق قرار دهد. «لِکُلِّ نَبِيٍّ عَدُوّاً» یعنی، این سنّتِ قطعی و همیشگی ماست! البته این که در این آیه، واژه عدو ـ به‌صورت مفرد ـ استفاده شده است، بدان معناست که دشمن تنها در یک بُعد دشمنی می‌کند؛ اما دشمنی کردن او در ظرفیت شیاطین جنّی و انسی ظاهر می‌شود. به عبارت دیگر، باطل برای ایجاد مانع در برابر راه حق، تا آن‌جا که در توان دارد، از ظرفیت جنّیان و انسان‌ها برای این منظور استفاده می‌کند. پس بنابراین، راه رسیدن به حق و حقیقت، راهی است که خداوند در کنار عنایت‌ورزی به حق‌جویان و روحیه‌بخشی به آنان، باطل را در آن قدرت داده است. باطل نیز برای منصرف و متوقف کردن پویندگان راه حق، از هر قدرتی بهره می‌برد. پس نباید در این طریق، از ناملایمات هراسید و از تکرار پی‌درپی گرفتاری‌ها، به حقیقت بی‌اعتماد شد. 📌 استاد ؛ شرح حدیث شریف عنوان بصری؛ جلسه اول ❗️ متن، بدون تغییر در محتوا، مورد تصرف و ویرایش ادبی قرار گرفته است. ♦️ «توحید تشیّع» را دنبال کنید؛ ایتا: https://eitaa.com/joinchat/2247819265Cd0a3037941 تلگرام | سروش | اینستگرام