#برشی_از_متن_سخنرانی (15) تولد در ملکوت عالم ... حالِ «عنوان بصری» یقظه فطری بوده است. چرا که او در صدد فرا گرفتن حقایقی برآمده بود که انسان را به منزلت واقعی‌اش می‌رساند؛ آن علم نوری‌ای که به صراط مستقیم هدایت می‌کند. صراط مستقیم نیز همان است که انسان در نهایتِ آن، به الله جل‌جلاله می‌رسد؛ «اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ؛ خداوند نور آسمان‌ها و زمین است» (نور: 35). چنانکه قرآن کریم نیز اشاره می‌فرماید، حقیقت آن است که انسان از تاریکی‌ها خارج شده و در مرتبه نور وارد گردد؛ «كِتٰابٌ أَنْزَلْنٰاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ اَلنّٰاسَ مِنَ اَلظُّلُمٰاتِ إِلَى اَلنُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلىٰ صِرٰاطِ اَلْعَزِيزِ اَلْحَمِيدِ؛ ـ این ـ کتابی است که آن را بر تو نازل کردیم تا مردم را به اجازه پروردگارشان از تاریکی‌ها به‌سوی روشنایی، به‌سوی راه ـ خدایِ ـ توانای شکست‌ناپذیر و ستوده بیرون آوری» (ابراهیم: 1). این، بدان معناست که خروج از ظلمات به‌سوی نور، در حقیقت، خروج از ظلماتِ دنیازدگی و عالم مُلک به‌سوی عالَم ملکوت (عالم غیب الغیوب) است. کسی که از دار ظلمات به‌سوی عالَم نور، عروج و صعود می‌کند، جلوه‌گری حقیقت «لا إله إلا الله» و این که خداوند نور آسمان‌ها و زمین است را در می‌یابد. 📌 استاد #مؤیدی؛ شرح حدیث شریف عنوان بصری؛ جلسه دوم ❗️ متن، بدون تغییر در محتوا، مورد تصرف و ویرایش ادبی قرار گرفته است. ♦️ «توحید تشیّع» را دنبال کنید؛ ایتا | تلگرام | سروش | اینستگرام | توییتر