آثار از دست رفتن یک واجب، مثل نماز صبح ... اگر آدمى يک اربعين به رياضت بپردازد، اما يک نماز صبح از او قضا شود، نتيجه آن اربعين، هَبآءً مَنْثوراً (گرد و غبار پراکنده، کنایه از پوچی و بی‌اثر بودن) خواهد گرديد. بدان كه در تمام عمرم تنها يک روز نماز صبحم قضا شد؛ پسربچّه‌اى داشتم که آن روز از دست رفت، سحرگاه مرا گفتند: كه اين رنجِ فقدان را، به علّت فوت نماز صبح مستحقّ شده‏اى! اينک اگر شبى تهجّدم ترک گردد، صبح آن شب انتظار بلايى مى‏كشم. مرحوم حاج‌شیخ حسن‌علی #نخودکی برگرفته از کتاب پاسداران حریم عشق (تألیف مرحوم آیت‌الله سعادت‌پرور) به‌نقل از ندای سعادت (@nedaysaadat) ♦️ «توحید تشیّع» را دنبال کنید؛ ایتا | تلگرام | سروش | اینستگرام | توییتر #دیگر_اساتید #متفرقه