همیشه روزهایِ آخرِ ماهِ رمضان بدجور دلم می گیرد ... بیتاب می شوم ... احساس می کنم بهترین فرصتِ نزدیک شدن به خدا را از دست داده ام ... حس می کنم آن جور که باید قدرش را ندانستم ، و آن جور که باید ؛ هوایش را تنفس نکردم ... کاش تمام نمی شد ، ماهِ خوبی ؛ که سحرگاهش آسمان را می شد از نزدیک دید ، و لحظاتِ افطارش ؛ صدایِ لبخندِ خدا را می شد از نزدیک شنید ... کاش در روزهایِ آغازش جا می ماندیم ... سفره ی بخشش و مهربانیِ خدا ؛ حیف است که جمع شود ... خدایا ؛ نمی شود این حال و هوایِ عاشقانه را کمی بیشتر کش بدهی ؟! ما هنوز با تو حرف داریم ... درهایِ رحمتت را نبند ، صبر کن ؛ خیلی ها جا مانده اند ... خیلی ها ... @shiftegan_hazrat_zeynab