هر روز یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 «أَوَلَا يَذْكُرُ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ وَلَمْ يَكُ شَيْئًا» آیا انسان به خاطر نمی‌آورد که ما پیش از این، او را آفریدیم در حالی که چیزی نبود؟! (سوره مبارکه مریم/ آیه ۶۷) ❇ تفســــــیر و بلافاصله با همان لحن و تعبیر، به آن پاسخ مى گوید که آیا انسان این واقعیت را به یاد نمى آورد که ما او را پیش از این آفریدیم، و او ابداً چیزى نبود؟! (أَ وَ لا یَذْکُرُ الاِْنْسانُ أَنّا خَلَقْناهُ مِنْ قَبْلُ وَ لَمْ یَکُ شَیْئاً). تعبیر به الإِنْسان در اینجا نیز ممکن است اشاره به این نکته باشد که انسان با آن استعداد و هوش خداداد نباید در برابر چنین سؤالى خاموش بنشیند، باید خودش با یادآورى خلقت نخستین، به آن پاسخ گوید و گرنه حقیقت انسانیت خود را به کار نگرفته است. این آیات مانند بسیارى از آیات مربوط به معاد، تکیه روى معاد جسمانى دارد، و الا اگر بنا بود تنها روح باقى بماند و بازگشت جسم به زندگى مطرح نباشد، نه آن سؤال جا داشت، و نه این پاسخ. 🌺🌺🌺 بعضى از مفسران، در اینجا سؤالى مطرح کرده اند که اگر این دلیل درست است که هر کس کارى را انجام داد، قدرت دارد مانند آن را نیز انجام بدهد، پس چرا ما کارهائى را انجام مى دهیم و گاه نمى‌توانیم عین همان را تکرار کنیم؟ مثلاً گاهى قطعه شعرى بسیار عالى مى‌سرائیم و یا خط بسیار زیبائى مى‌نویسیم، اما بعداً هر چه تلاش مى‌کنیم، مثل آن را نمى‌توانیم انجام دهیم. پاسخى را که ما براى این سؤال انتخاب کرده ایم این است: درست است که ما اعمال خود را از روى اراده و اختیار انجام مى دهیم، ولى گاهى یک سلسله امور غیر اختیارى در بعضى از ویژگى‌هاى افعال ما اثر مى گذارد، لرزش نامحسوس دست ما، گاه در شکل دقیق حروف مؤثر است و از این گذشته، قدرت و استعداد ما همیشه یکسان نیست. گاه عواملى پیش مى آید که تمام نیروى درونى ما را بسیج مى کند، و ما مى توانیم به اصطلاح شاهکارى بیافرینیم، ولى گاه عوامل محرکه ضعیف است و تمام نیروى ما بسیج نمى شود، به همین دلیل، کار مرتبه دوم به خوبى مرتبه اول انجام نمى گیرد. ولى خداوندى که قدرتش بى انتها است، این گونه مسائل براى او مطرح نیست، هر کارى را انجام دهد عین آن را بى کم و کاست مى تواند تکرار کند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۶۷ سوره مبارکه مریم) •┈┈••✾❀🍃🌺🍃❀✾••┈┈• 🔗 ایتا : 🍃@ShifteganeTarbiat