ادم ها خسته که شدند ؛ بی صدا تر از همیشه می روند ! احساسشان را بر می دارند و پاورچین پاورچین ، دور می شوند ! ادم ها هر چقدر هم که صبور باشند ؛ یک روز صبرشان لبریز می شود ، کم می اورند ، همه چیز را به حالِ خود می گذارند و می روند ... همان هایی که تا دیروز ، دیوانه وار ، برایِ ماندن می جنگیدند ، همان هایی که سرشان برایِ مهربانی و هم صحبتی درد می کرد ؛ سکوت می کنند ، بی تفاوت می شوند ، و جوری می روند ؛ که هیچ پلی برایِ بازگشتشان ، نمانده باشد ... ادم ها به مرزِ هشدار که رسیدند ؛ ادمِ دیگری می شوند !!!