ادامه مطلب قبل 👆👆👆 صفات دارندگان حيات طيبه امام صادق عليه السلام از پدرش از اميرالمؤمنين از رسول خدا نقل مي كند كه خداوند فرمود: «يا اَحْمَدُ! اِنَّ اَهْلَ الْخَيرِ وَ اَهْلَ الآخِرَةِ كَثيرٌ حَياؤُهُمْ قَليلٌ حُمْقُهُمْ كِثيرٌ نَفْعُهُمْ، النَّاسُ مِنْهُمْ في راحَةٍ وَ اَنْفُسُهُمْ مِنْهُمْ في تَعَبٍ، كَلامُهُمْ مَوزُونٌ، مُحاسبينَ لاَنْفُسُهِمْ، مُتْعِبينَ لَها، تَنامُ اَعْينُهُمْ وَلا تَنامُ قُلُوبُهُمْ، اَعْينُهُمْ باكِيةٌ، قُلُوبُهُمْ ذاكِرَةٌ، في اَوَّلِ نِعْمَةٍ يحْمَدُونَ وَ في آخِرِها يشْكُرُونَ، يحِبُّ الرَّبُّ اَنْ تَسْمَعَ كَلامَهُمْ كَما تُحِبُّ الوالِدَةُ وَلَدَها وَ لايشْغَلُهُمْ عَنِ اللَّهِ شَي ءٌ طَرْفَةَ عَينٍ وَ لايريدُونَ كَثْرَةَ الطَّعامِ وَ لاكَثْرَةَ الْكَلامِ وَ لاكَثْرَةَ الّلِباسِ، اَلنَّاسُ عِنْدَهُمْ مَوْتي وَاللَّهُ عِنْدَهُمْ حَي قَيومٌ كَريمٌ. قَدْ صارَتِ الدُّنْيا وَ الآخِرَةُ عِنْدَهُمْ واحِدٌ، يمُوتُ النَّاسُ مَرَّةً وَ يمُوتُ اَحَدُهُمْ في كُلِّ يوْمٍ سَبْعينَ مَرَّةً مِنْ مُجاهَدَةِ أَنْفُسِهِمْ وَمُخالَفَةِ هَواهُمْ لا اَري فِي قَلْبِهِمْ شُغْلاً لِمَخْلُوقٍ فَوَعِزَّتي وَ جَلالي لأُحْيينَّهُمْ حَياةً طَيبَةً؛ اي احمد! به درستي كه اهل نيكي و اهل آخرت حياءشان بسيار است، ناداني شان اندك است و نفعشان زياد است. مردم از [دست] آنها در آسايش هستند ولي نفس شان از دست آنها در رنج و سختي است. سخنان شان سنجيده است. نفس خود را محاسبه مي كنند و آن را در سختي قرار مي دهند. چشمان شان مي خوابد ولي دلهايشان بيدار است. چشمانشان [از خوفخدا] گريان است. دلهايشان به ياد [خدا] است. در آغاز هر نعمتي خدا را سپاس مي گويند و در آخر هر نعمتي شكر [او را] به جاي مي آورند. پروردگار دوست دارد سخن شان را بشنود همان گونه كه مادر بچه اش را دوست مي دارد. هيچ چيز آنان را به اندازه چشم برهم زدني از خدا باز نمي دارد. غذاي زياد و سخن زياد و لباس زيادي نمي خواهند. مردم در نزد آنها مردگانند و پروردگار در نزد آنها زنده، سرپرست [و] بخشنده است. دنيا و آخرت براي شان يكي است. مردم تنها يك بار مي ميرند، اما آنها در هر روز به خاطر مبارزه با نفس و مخالفت با خواهشهاي نفساني هفتاد بار مي ميرند. در دل آنها گرفتاري و مشغوليتي از سوي آفريدگان نمي بيني. پس به عزت و جلالم سوگند كه آنها را زندگاني نيكو خواهم بخشيد.» (74) @soalahkam