💢 حمله نظامی به ایران این کشور را به فکر سلاح هسته ای می اندازد: آمریکا باید سیاست های خطایش در خاورمیانه را کنار بگذارد ✍️ پل پیلار، عضو سابق سازمان سی آی ای ریسپانسیبل استیت کرفت 🔻 عدم موفقیت موادم در ازسرگیری انطباق کامل آمریکا و ایران با برنامه جامع اقدام مشترک یا همان توافق هسته ای ایران با خطر درگیری نظامی دو کشور همراه است. برخی از سناریوهایی که می تواند به چنین نتیجه ای بیانجامد، به انگیزه های نامرتبط «متحدان» ایالات متحده برای دامن زدن به آتش جنگ در منطقه مربوط می شوند و برخی دیگر، درباره حوادث غیرمترقبه ای هستند که در نتیجه یک فضای پرتنش و تقابل زیاد خطر وقوع و از کنترل خارج شدن آنها وجود دارد. اما همانطور که تاریخچه پیش از برجام نشان می دهد، مساله هسته ای خود می تواند مسیر مستقیم تری به سمت جنگ باشد. 🔻 یکی از انگیزه های باراک اوباما برای پیشبرد مذاکرات درباره برجام به رغم همه چالش ها و موانعی که باید از آنها عبور می کرد، جلوگیری از جنگی بود که می توانست با حمله تهدیدآمیز اسرائیل به ایران آغاز شود. هر چه عدم انطباق با برجام برای مدت طولانی تری ادامه یابد و در نتیجه آن ایران برنامه هسته ای خود را بیشتر گسترش دهد، تهدید اسرائیل برای شروع چنین جنگی پررنگ تر می شود. همین ماه گذشته بنی گانتز، وزیر دفاع اسرائیل، گفت که اسرائیل فعالانه روی فهرستی از اهداف ایرانی کار می کند تا در صورت ادامه گسترش برنامه هسته ای این کشور، به آنها حمله کند. با توجه به ماهیت درک شده از «اتحاد» ایالات متحده و اسرائیل، چنین حمله ای با خطر قابل توجه کشیده شدن ایالات متحده به درگیری همراه خواهد بود. 🔻 مفهوم حمله نظامی برای جلوگیری از تولید سلاح هسته ای ایران فقط به اسرائیل محدود نمی شود. این مفهوم در میان برخی از استراتژیست های سیاست خارجی در ایالات متحده و همچنین در میان برخی از آنهایی که نفوذشان در سیاست گذاری های ایالات متحده بیشتر به دلیل پول است تا پیچیدگی استراتژیک، مورد توجه است. می توان انتظار داشت که این مفهوم در نتیجه گسترش برنامه هسته ای ایران در عقب نشینی از محدودیت های برجام، در ایالات متحده و همچنین در اسرائیل از حمایت بیشتری برخوردار شود. 🔻 اما این مفهوم چندین نقص عمده استراتژیک دارد و این نقص ها ورای ماهیت سیاسی و اخلاقی یک عمل تجاوزکارانه برای جلوگیری از احتمال دستیابی یک کشور به سلاحی است که چندین کشور دیگر (از جمله در خاورمیانه) پیشتر از آن برخوردار بوده اند. یکی از مفروضات اساسی در این مفهوم این است که ایران پس از قرار گرفتن در معرض چنین حمله ای، از برخورد با یک حمله احتمالا شدیدتر خودداری خواهد کرد. این فرض مبتنی بر تصور از خونسردی مهار شده و رویکرد منطقی ایران با تصاویری که از جمهوری اسلامی در بطن بیشتر هشدارها درباره چرایی اینکه ایران مسلح به بمب اتم قابل تحمل نیست، مغایرت دارد. این امر همچنین مغایر با رفتارهای مکرر بسیاری از دولت ها با غرور ملی است و نمی شود انتظار داشت کشوری در مواجهه با یک عمل تجاوز نظامی خونسردی خود را از دست ندهد و واکنش آن مبتنی بر خشم و انتقام جویی نباشد. متن کامل در: ▫️ ydac.ir/npqe0 🌐 اخبار استراتژیک 📡 @StrategicNews_ir