💢 ایران؛ آمریکا، روسیه و چین - ۲ ✍ محمد ایمانی 🔻 مواجهه تمدنی ما با تاخت و تاز مغول وار آمریکا و غرب، هرگز مشروط به حمایت و همراهی چین و روسیه و هیچ دولت دیگری نبوده است. ما نه در انقلاب، نه در دفاع مقدس و نه در مواجهه های بعدی، به دولت های دیگر تکیه نداشته و بر مبنای همراهی یا عدم همراهی آنها تصمیم نگرفته ایم. 🔻 ما در دفع مقدس، تنهای تنها بودیم، اما از عزت و کرامت و تمامیت ارضی و امنیت ملی خود دفاع کردیم. و همان دفاع عزتمندانه بود که بسیاری از تحولات سی سال بعد منطقه و دنیا را از خود متاثر کرد. 🔻 اگر در برابر پروژه های خطرناک"جنگ جهانی سوم و چهارم" قد علم کردیم و ورق را به نفع خود و ملت های منطقه برگرداندیم، به تنهایی تصمیم گرفتیم و حال آن که روسیه و چین به دلایل مختلف، در برابر این جنگ های جهانی که منافع آنها را هم به خطر می انداخت، منفعل بودند. 🔻 سیاستمدار کاربلدی در تراز حاج قاسم سلیمانی بود که رئیس جمهور روسیه را برای نقش آفرینی در برابر یکه تازی آمریکا در سوریه قانع کرد و پای کار آورد. حاج قاسم بدین ترتیب توانست شعله های جنگی را که بنا بود به داخل مرزهای ایران زبانه بکشد، مهار کند. 🔻 در حالی که تاخت و تاز مغول وار آمریکا (و اسرائیل و انگلیس) هیچ حد یقفی نمی شناخت، ایران توانست با مدیریت هوشمندانه، قبل از هر چیز، ماشین جنگ نظامی، امنیتی، سیاسی و اقتصادی غرب را در منطقه متوقف کند. تعامل با روسیه و چین، در چهارچوب این موضوع راهبردی شکل گرفت. 🔻 اما این که مثلا هر یک از سه دولت خاتمی، احمدی نژاد و روحانی، چه قدر این راهبرد حکیمانه نظام را فهمیدند یا در تراز آن رفتار کردند، بحث دیگری است. به عنوان مثال، در حالی که در طول دولت آقای روحانی، چین بزرگ ترین شریک تجاری ایران بود، ما به مدت 5 ماه در پکن حتی سفیر نداشتیم. 🔻 یا در حالی که چین و روسیه علاقمند به تدوین قراردادهای راهبردی ۲٠ یا ۲۵ ساله بودند، و منطقا این تعاملات می توانست تاثیرات تحریم های آمریکا را کاهش دهد، دولت کوتاهی کردد و تمام تخم مرغ های تدبیر را به مدت ۸ سال در سبد آمریکا چید؛ حتی پس از خیانت چند باره ای که در برجام دید. 🔻 کشورهایی مثل چین و روسیه می توانند منافع مشترک سیاسی، امنیتی، نظامی و اقتصادی با ایران داشته باشند. این البته بدان معنا نیست که آنها روابط خود را با دیگران (از اسرائیل و عربستان تا آمریکا و انگلیس و آلمان) تعطیل کنند؛ یا صد در صد مطابق میل ما رفتار نمایند؛ همچنان که به مفهوم درک کامل و بی عیب و نقص در میان مقامات روسیه و چین نیست. 🔻 اتفاقا سیاست خارجی روسیه و چین، خطای تاکتیکی یا راهبردی کم ندارد. این خطا ها می تواند به علت فهم متفاوت از مسائل، ضعف اعتماد به نفس، خطای محاسباتی، نفوذ غرب در دستگاه دیپلماسی، فریب خوردن از کشور های دیگر، و غفلت از برخی منافع بلند مدت در ازای منافع اندک آنی، اتفاق بیفتد. 🔻 اما آنچه به ما بر می گردد، چند نکته است: درک جایگاه نفوذ و اقتدار بی بدیل خود در منطقه، تعامل با حفظ استقلال کشور، کاربست همه ظرفیت ها در جهت یافتن و در هم تنیدن هر چه بیشتر منافع مشترک، افزایش قدرت داخلی و منطقه ای به عنوان ابزار موفقیت در تعاملات دیپلماتیک، و تقویت ساخت درونی کشور. ادامه در پست بعدی... 🌐 اخبار استراتژیک 📡 @StrategicNews_ir