💢 امنیت آینده خاورمیانه از چه راهی به دست خواهد آمد؟! 🔻 نشریه پراجکت سیندیکت در مطلبی حاوی پیش‌بینی روش‌هایی که پیگیری‌شان خاورمیانه را به امنیت خواهد رساند؛ نوشته مهم‌ترین رویکردی که می‌تواند خاورمیانه را در آینده به صلح و امنیت برساند، درک پیام جنگ اوکراین است و فهم این نکته مهم و ساده- که کشوری مانند ایران را از معادلات منطقه نمی‌توان حذف کرد. 🔻 مطلب پراجکت سیندیکت با ذکر این موضوع آغاز می‌شود که «حمله روسیه به اوکراین شکننده بودن ساختارهای امنیتی را نشان داد، و در عین حال این پیام را برای کشورهای خاورمیانه داشت- که مادام که نگاه حذفی به مساله فلسطین و جایگاه جمهوری اسلامی ایران داشته باشند، این منطقه روی آرامش و امنیت را نخواهد دید». 🔻 نویسنده پراجکت سیندیکت با اشاره به این که «خاورمیانه دارد زندگی بدون آمریکا را یاد می‌گیرد»؛ تردیدهایی را که بعد از عقب‌نشینی و خروج ناگهانی ایالات متحده از منطقه- درباره پایبندی این کشور به تعهداتش در زمینه تامین و حفظ امنیت منطقه به کمک سیستم‌های تسلیحاتی پیشرفته- ایجاد شده است، به روایت نشسته است. تردیدهایی که باعث شده کشورهای مهم یا به عبارت بهتر بازیگران اصلی منطقه به تجدید نظر در استراتژی‌های ژئوپلیتیک خود بیندیشند و دست به یک ارزیابی مجدد در مورد دوستان و دشمنان‌شان بزنند. 🔻 به باور پراجکت سیندیکت؛ این ارزیابی مجدد می‌تواند در نهایت به ایجاد یک سیستم امنیت جمعی برای کشورهای منطقه منجر شود. 🔻 پراجکت سیندیکت در ادامه مسایلی مانند عدم دخالت آمریکا در شورش‌های موسوم به بهار عربی، انعقاد توافق هسته‌ای با جمهوری اسلامی ایران و بی‌عملی در بحران سوریه و بعد از آن هم حملات حوثی‌های یمن به تاسیسات نفتی عربستان را به عنوان دلایل نارضایتی و دلگیری رهبران خاورمیانه از ایالات متحده آمریکا به مرور نشسته است. نارضایتی آشکاری که می‌تواند عامل اصلی بی‌توجهی رهبران عربستان سعودی و امارات متحده عربی به درخواست‌های جو بایدن برای افزایش تولید نفت و گاز با هدف مهار قیمت‌های انرژی در بحبوحه جنگ اوکراین باشد. 🔻 به عقیده نویسنده این مطلب، بهبود روابط عربستان و امارات با جمهوری اسلامی ایران و از سرگیری روابط دیپلماتیک امارات متحده عربی با دولت سوریه را نیز در راستای همین نارضایتی می‌توان تحلیل کرد- که باعث شده کشورهای قدرتمند منطقه دنبال تجدیدنظر در رویکرد استراتژیک خود باشند. 🔻 از نظر این نشریه استراتژیک تغییر رفتار ترکیه نیز در این چارچوب قابل تحلیل است. این کشور که ده سال پیش روابط دیپلماتیک خود را با سوریه قطع کرد، به تازگی روابط بهتری با بشار اسد برقرار کرده و دنبال توافقی است که دست‌کم تبدیل نشدن شمال سوریه به یک منطقه خودمختار کردنشین و بازگشت میلیون‌ها پناهنده سوری به کشور خودشان را تضمین کند. ترکیه هم‌چنین در کنار اتحاد دیرینه‌اش با قطر، روابط دیپلماتیک خود با امارات متحده عربی و بحرین را نیز از سر گرفته و به دنبال عادی‌سازی روابط خود با عربستان سعودی، مصر و رژیم صهیونیستی نیز هست- که این امر می‌تواند امیدواری‌های ترکیه به سرمایه‌گذاری در منابع گازی شرق مدیترانه را افزایش دهد. 🔻 پراجکت سیندیکت البته تغییرات ایجاد شده در روابط دوجانبه کشورهای خاورمیانه را فاقد پتانسیل کافی برای تضمین صلح و امنیت منطقه می‌داند. به خصوص با توجه به مساله غیرقابل حل فلسطین- که عامل اصلی درگیری اعراب و اسرائیل در چند ده سال اخیر بوده. 🔻 البته به باور نویسنده توافقات موسوم به آبراهام- یا عادی‌سازی روابط دیپلماتیک امارات، بحرین، مراکش و سودان با اسرائیل- چشم‌انداز همکاری اعراب و اسرائیل را امیدوارکننده‌تر کرده. با این حال نارضایتی جمهوری اسلامی ایران و گروه‌های مذهبی نزدیک به این کشور و البته اعتراضات جوانان فلسطینی به این موضوع که از روند مذاکرات حذف شده بودند، نشان می‌دهد که ابتکار ترامپ چندان پایدار نخواهد بود. 🔻 نویسنده مطلب در پایان حرف و عقیده اصلی خود را چنین ابراز می‌کند: امنیتی که فلسطینی‌ها احساس کنند برادران عرب آن‌ها را تحت اشغال رها کرده‌اند، رهبران عرب را برای قطع روابط با اسرائیل زیر فشار خواهند گذاشت. جمهوری اسلامی ایران هم بی‌تردید از این فشار حمایت خواهد کرد. این یعنی در شرایطی که جنگ اوکراین شکنندگی و ناپایداری چارچوب‌های امنیتی را نشان داد، کشورهای منطقه نیز این موضوع را درک کرده و در شکل‌دهی به ساختار امنیتی منطقه‌- پس از خروج آمریکا- نظرات و خواسته‌های فلسطینی‌ها و ایرانی‌ها را هم مدنظر قرار دهند. ▫️ project-syndicate.org/commentary/middle-east-security-framework-must-include-palestinians-and-iran-by-shlomo-ben-ami-2022-04 🌐 اخبار استراتژیک 📡 @StrategicNews_ir