📝«کاد الفقر أن یکون کفرا» ⬅️در کتاب اصول کافی: رسول خدا «کاد الفقر أن یکون کفرا و کاد الحسد أن یغلب القدر». 📍بدین معناست که ممکن است فقر به کفر بیانجامد و از سوی دیگر نیز حسد ممکن است قضا و قدر را بر هم زند. با توجه به ترتیب بیان این دو عبارت در یک روایت در کنار همدیگر، بعضی اندیشمندان این گونه برداشت کرده‌اند که بحثی کاملاً اخلاقی در حال بیان است و اساساً بحث فقر اقتصادی مدنظر نیست. 📍سیوطی از مفسرین و علمای بزرگ اهل سنت نیز در نقل این روایت با معنای اخلاقی، آن را بیان می‌کند. راغب اصفهانی، معانی مختلفی برای آن ذکر می‌کند؛ به اعتقاد وی یک معنای فقر، فقر نفس است: ✅یعنی انسان از درون احساس تهی بودن، کوچکی و خواری کند؛ معنای دیگر فقر نیز در نظر راغب اصفهانی، حرص و آز است. از فقر نفس، منظور نوعی تهی بودن است و فردی که آن غنای شخصیتی را نداشته باشد، سعی می‌کند با ظواهر بیرونی، تهی بودن درون خود را جبران کند و در نتیجه حرص می‌زند. (چشم گشنه) چرا که فکر می‌کند داشتن مال، مقام، شهرت یا دیگر ظواهر بیرونی می‌تواند آن خلاء شخصیتی درونش را پر کند. در روایتی از امام حسن(ع) در مورد همین روایت سوال شده است که معنای فقر را در این روایت از امام جویا شدند. ✅حضرت در پاسخ می‌فرماید که «الحرص و الشره» که به همان حرص اشاره می‌کنند. بر اساس همین معنا نیز برخی تعبیر کرده‌اند که فقر در اینجا به معنای فقر نفس است و هیچ ربطی به اقتصاد ندارد. *بنابراین غالب نظرات مفسران از فقر بر معنای فقر نفس در این روایت تأکید دارد. 📝اندیشمندان گذشته اعم از سیوطی، راغب اصفهانی و … بر معنای فقر نفس در این روایت اتفاق نظر دارند. در روایتی از امام حسن مجتبی(ع) در کتاب «معانی الاخبار» مرحوم صدوق نیز معنا را به این سمت می‌برد. دلیل هم آن است که این روایت از پیامبر(ص) در کنار سایر نکات اخلاقی ذکر شده است. مرحوم مجلسی هم در توضیح این روایت در شرح اصول کافی کتاب «مرآت العقول» خود، سه معنا برای فقر بیان می‌کند. 📍یکی را از قطب راوندی، یکی را از غزالی و یکی را نیز از خود نقل می‌کند و بعد می‌گوید که هر سه معنا یکی است؛ ✅آن معنا در نظر وی این است که فقر یعنی نیاز به مردم و اتکا نکردن به خدا. این یک فقر است که انسان به خدای خود اتکا نداشته باشد و خود را از خدا خالی ببیند. (فقر معنوی و عدم رسیدن به توحید و اخلاص) با همین نیز قسمت دوم روایت را تعریف می‌کند. ⬅️کسی که در زندگی اش خدا نباشد و به همین دلیل نتواند به خدا تکیه کند، مجبور است کارهای دیگری از جمله امور خلاف اخلاق و … انجام دهد و به تدریج به کفر می رسد. 📌البته اگر فقر نفس: شامل فقر معنوی، فقر معرفتی در کنار فقر مادی یا حتی ثروت قرار بگیرد در هر صورت نتیجه اش کفر خواهد بود. ⭕️پس آنچه سبب کفر هست ضعف معرفت و ایمان هست که با «جهاد تبیین» و افزایش «معنویت» در جامعه مانع رسیدن به کفر خواهد شد. 💣در اغتشاشات اخیر بسیاری از کسانی که دچار کفرگوئی شدند از وضع مالی و معیشتی خوبی برخوردار بودند و در مقابل بسیاری از بسیجیان که مدافع امنیت بودند گاهی از پایین ترین سطح اقتصادی جامعه ولی سرشار از ایمان و معنویت و معرفت بودند. 🧨🔑🗝البته سوء تدبیر در اقتصاد کشور یک معضلی هست که با کوتاه کردن دست افراد سوءاستفاده گر و سکولار و بی دین لازم هست انجام شود. 🧟‍♂️کسانی که از بیت المال شکم گنده شدند لازم هست توسط قوه قضائیه مورد محاسبه قرار بگیرند که : از کجا آورده اید؟ و معلوم شود که نقش لقمه حرام در جفتک زدن به دین و ایمان و امنیت مردم و منافع ملی کشور چیست؟!🔥 🔻💡ارسال پیام به شیخ قمی در ایتا ⏩ https://eitaa.com/sheijqomi_tablighGharb ✅🔻💡کانال روشنگری شیخ قمی ⏩https://eitaa.com/joinchat/23527424Cc6ba52ee21