🌹۩﷽۩🌹ا #ماه_رجب، ماه صفا دادن به دل و طراوت بخشیدن به جان است؛ ماه توسل، خشوع، ذکر، توبه، خودسازی و پرداختن به زنگارهای دل و زدودن سیاهیها و تلخیها از جان است. دعای ماه رجب، اعتکاف ماه رجب، نماز ماه رجب، همه وسیله‌یی است برای این‌که ما بتوانیم دل و جان خودمان را یک صفا و طراوتی ببخشیم؛ سیاهیها، تاریکیها، گرفتاریها را از خودمان دور کنیم و خودمان را روشن کنیم. این، فرصت بزرگی است برای ما؛ بخصوص برای آن کسانی که توفیق پیدا میکنند در این ایام اعتکاف کنند... و اما روز سیزدهم رجب، میلاد مسعود امیرالمؤمنین است، که قله‌ی کرامت انسانی است؛ اسوه‌ی همیشگی رادمردان جهان است؛ پیشوای همیشگی مؤمنان و پرهیزگاران و انسانهای صالح و صادق روزگار است... #تقوا، درس جاودانه‌ی امیر مؤمنان است. اگر شما به نهج‌البلاغه مراجعه بفرمایید، ملاحظه خواهید کرد که هیچ دستورالعمل و توصیه‌یی در این کتاب عظیم به قدر تقوا تکرار نشده است. تقوا در واقع یکی از بلندترین فصول زندگی عملی امیرالمؤمنین و تعالیم زبانی آن بزرگوار است. تقوا یعنی مراقبت از خود. این معنای تقواست دائما انسان مراقب خود باشد؛ هم مراقب اعمال و رفتار خود - یعنی مراقب چشم خود، زبان خود، گوش خود، دست خود - هم مراقب دل خود باشد؛ مراقب عدم نفوذ خصال پست حیوانی، مراقب عدم میل دل به هوی و هوس، مراقب مجذوب و فریفته نشدن دل به جلوه‌های پست کننده‌ی انسان، مراقب حسد نورزیدن، مراقب بدخواه دیگران نبودن، مراقب وسوسه به دل راه ندادن، دل را جایگاه فضایل جایگاه ذکر خدا جایگاه عشق به اولیای الهی و عشق به انسانها قرار دادن؛ هم تقوای فکر و عقل خود [داشته باشد؛ یعنی] عقل را از انحراف نگهداشتن، از خطاها و لغزشها باز داشتن، از تعطیل و بیکارگی نجات دادن، خرد را در امور زندگی به کار بستن. اینها تقواست پس مراقبت از جوارح، مراقبت از دل مراقبت از فکر و مغز، این مراقبت دائمی، تقواست. خیلی از کارهایی که ما میکنیم لغزشهایی که از ما سر میزند، بر اثر عدم مراقبت است. خیلی از گناهان را ما با قصد قبلی انجام نمیدهیم؛ غفلت میکنیم از خود، زبان ما به غیبت به تهمت به شایعه‌پراکنی به دروغ آلوده میشود؛ دست ما همین جور چشم ما همین‌جور. [ بنابراین ] غفلت ما، ما را در بلا می‌اندازد. مراقب چشممان مراقب زبانمان مراقب دستمان مراقب امضایمان مراقب قضاوتمان مراقب نوشتنمان مراقب حرف زدنمان اگر باشیم، بسیاری از خطاها از گناهان بزرگ و کوچک از ما سر نمیزند. مراقب دلِ خودمان اگر باشیم، دچار حسد، دچار بدخواهی، بددلی، کینه، بخل، ترسهای بی مورد، طمع به مال و منال دنیا طمع به ناموس دیگران طمع به مال دیگران در دل ما رسوخ نمی کند. این مراقبت است در انسان، که جاده‌ی نجات است. عاقبت نیک، در سایه‌ی این مراقبت به دست می‌آید؛ «و العاقبة للمتّقین». اگر این مراقبت در یک انسانی باشد، امکان گناه از او بسیار کم میشود. این معنای تقواست. عدالت یک انسان هم از همین مراقبت سرچشمه میگیرد؛ استقامت یک انسان و یک ملت هم از همین مراقبت سرچشمه میگیرد؛ حق‌جویی و حق‌پویی هم از همین مراقبت سرچشمه میگیرد. این مراقبت این تقوا مادر همه‌ی نیکیهاست. ۲۸ مرداد ۸۴ 🍃 🍂 🍃 🍂 🆔️@aliakbar_i 🍃 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍂🍃🍂🍃🍂