📍ابوحنیفه روزی می‌گذشت، کودکی را دید در گِل بمانده، گفت: گوش‌دار تا نیفتی! کودک گفت: افتادن من سهل است، اگر بیفتم، تنها باشم؛ امّا تو گوش‌دار، که اگر پای تو بلغزد، همه‌ی مسلمانان که از پس تو آیند بلغزند و برخاستن همه دشوار بُوَد. امام را ازحذاقت (تیزهوشی) آن کودک عجب آمد و در حال بگریست و اصحاب را گفت: زینهار! اگر شما را در مسئله‌یی چیزی ظاهر شود و دلیلی روشن‌تر نماید، در آن متابعت من مکنید و به تقلید من ظاهر خود را نمانید. ➖تذکرةالاولیاء، عطّار نیشابوری 🔅 طلبه تراز 🔰 @TalabeTaraaz