#روایت_کرمان مهمان مشهدی 16 به هر سختی و جان کندنی که بود مسأله را با آقای ممتحن مطرح کردیم. خیلی سفت و سخت مخالفت کرد، حق هم داشت. چه کسی می‌تواند راحت پایان زندگی عزیزترینش را بپذیرد؟ چه کسی می‌تواند همان لحظه ی اول پیشنهاد قطع دستگاه ها را قبول کند؟ با یک لحن خاصی که شاید ته مایه ی التماس داشت، گفت: «همین که نَفَسش بالای سر من و بچه ها باشه بسه». غرور مردانه اش نمی‌گذاشت اشک هایش را ببینیم اما می‌فهمیدم که توی دلش غوغاست. می‌فهمیدم از درون شکسته. می‌خواستم بگویم این نفسی که می‌گویید هم مال خودِ فاطمه نیست، مال دستگاه هاست. ولی چیزی نگفتم، درواقع چیزی نداشتم که بگویم. یک چفیه ی عربی برداشت و همراه همسر و برادر من رفتند گلزار. شاید می‌خواست با حاج قاسم مشورت کند یا شاید به یک خلوت با شهدا نیاز داشت.لحظه های سخت و وحشتناکی بود. تصمیم هم تصمیم بزرگی بود. برادر آقای ممتحن زینب و امیرعباس را با خودشان بردند مشهد. زهرا کوچولو هم بیمارستان بود و بهانه می‌گرفت. این روایت ادامه دارد... 📝 زهرا السادات اسدی عکاس زهره رضایی ___________ 📌کانال #تنها‌مسیر‌کرمان ، روایتی متفاوت را برای شما دارد ✉️دوستان خود را به این کانال دعوت کنید👇 🔗https://eitaa.com/Tanhamasirkerman