#دو_نمونه_از_فایده_یاد_قیامت جالبه بخونید👇 . فراموشی قیامت در مواردی بروز می کند که ما به دو مورد آن که در قرآن نیز آمده است، اشاره می کنیم: الف) انسانی که قیامت را فراموش کرد، در زمینه اقتصادی سعی می کند آنچه برای او مفید است، انجام دهد؛ هر چند برای دیگران مضر باشد؛ مثلاً وقتی حقی بر گردن کسی دارد، سعی می کند به نحو کامل بگیرد اما هنگامی که به دیگران متاعی می دهد، از آن می کاهد و کمتر می دهد: «وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفِینَ الَّذِینَ إِذَا اکْتالُوا عَلَی النّاسِ یَسْتَوْفُونَ وَ إِذا کالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ»(مطففین:۳۱) یعنی: وای به حال کم فروشان! آنان که چون به کیل یا وزن چیزی از مردم بستانند، تمام بستانند و چون چیزی بدهند در کیل یا وزن کم دهند.) در حالی که حتی گمان به قیامت کافی است تا آنها را از این کار باز دارد و با مردم همانگونه برخورد نمایند که دوست دارند مردم با آنان معامله کنند: «أَ لا یَظُنُّ أُولئِکَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ لِیَوْمٍ عَظِیمٍ یَوْمَ یَقُومُ النّاسُ لِرَبِّ الْعالَمِینَ»(مطففین:۶۴) یعنی: آیا گمان نمی کنند که آنها برانگیخته می شوند؛ آن روز روز بزرگی است؛ روزی است که مردم در حضور پروردگار عالم برای حساب می ایستند. ب) اگر این باور در انسان تقویت شود که آنچه انجام می دهد، از بین نخواهد رفت و اگر عمل خوبی انجام داد پیش خداوند محفوظ مانده و جزا داده می شود و اگر عمل بدی را مرتکب شد، سزای آن را خواهد دید، تمام سعی خود را صرف جلب رضایت پروردگار خواهد کرد. از طرف دیگر، یکی از نکاتی که قرآن کریم، آن را امر انسانی تلقی می کند، توجه به محرومین جامعه است که موجب می شود فقر که عامل بسیاری از بدبختیهای اجتماع است، از بین برود. قرآن کریم برای این مورد، دو مثال ذکر می کند: یکی آن که محرومین را از خود می راند و دیگری در حالی که در بدترین شرایط بود محرومین را بر خود ترجیح داد. قرآن، عامل طرد محرومان را در نمونه اول انکار قیامت و عامل ایثار به محرومان را ایمان به قیامت می داند. «أَ رَأَیْتَ الَّذِی یُکَذِّبُ بِالدِّینِ فَذلِکَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ وَ لا یَحُضُّ عَلی طَعامِ الْمِسْکِینِ»(ماعون:۳۱) یعنی: آیا دیدی آن کس (ولید بن مغیره) را که روز جزا را انکار می کرد. این همان شخصی است که یتیم را از خود دور می کرد (و آنها را بر سر سفره خویش نمی خواند) و کسی را بر اطعام به فقیر ترغیب نمی کرد. اما در مقابل از کسانی نام می برد که با وجود داشتن روزه افطار خود را در سه روز پیاپی به محرومان دادند (روز سوم که شدت گرسنگی بیشتر بود یک اسیر غیر مسلمان به در خانه آنها مراجعه کرد اما او را ناامید نکردند): «وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلی حُبِّهِ مِسْکِیناً وَ یَتِیماً وَ أَسِیراً»(انسان:۸) یعنی: در حالی که به طعام نیاز داشتند با وجود شدت نیاز، آن را به مسکین و یتیم و اسیر دادند. آنگاه علت این امر را چنین ذکر می کنند: «إِنّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا یَوْماً عَبُوساً قَمْطَرِیراً»(انسان:۱۰) یعنی: ما از قهر پروردگار خود در روزی که از رنج و سختی آن، رخسار خلق در هم و غمگین است، می ترسیم. آری! یاد قیامت یادآوری هدف خلقت انسان است و موجب آبادانی دنیا و آخرت انسان خواهد •┈┈••✾❀🕊💟🌸💟🕊❀✾••┈┈• اینجا وارد کانال مشاور خانواده و تربیت معنوی شوید👇🍃 https://eitaa.com/Tarbiat_Manavi