، مقدّم بر 🔸در نهج‏ البلاغه آمده است: «وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِمْ». 💬یعنی کسی که به آموزش می‏دهد و را می‏ کند، بیشتر از معلّم و مربّی دیگران سزاوار احترام و بزرگداشت است. 🔸اگر خودت به خودت چیزی یاد دهی، بعد هم را تربیت کنی، تو برای تجلیل از آن کسی هستی که دیگران را آموزش می‏ دهد و تربیت می‏ کند. 🔹یعنی تو «خودت» که شعور پیدا کنی و روش اخلاقی و روش رفتاری صحیح را بیاموزی. 🔸لذا کسی که دارد خودش را می‏ سازد، او سزاوارتر است که تجلیل شود تا آن کسی که از خود است و دنبال رفته است.