روزگاری بر مردم فرا رسد که از قرآن جز "نشانی" نماند و از اسلام جز "نامی" در آن روز مسجدها از نطر بنا، آباد و از نظر هدایت، ویران خواهد بود و نمازگزاران و سازندگان آن بدترین مردم روی زمین اند. از ایشان فتنه و فساد آید و لانه گناه و پلشتی باشند. آنکه خواهد از شرشان کناره گزیند بدان در اندازندش وآنکه خواهد از آنان فاصله گیرد و پرویشان نکند بکشانندش. خدای سبحان درباره ی آنان فرماید: به خداییم سوگند بر آنان فتنه و بلایی فرستم که بردباران هم در آن حیران بمانند، و این حتمی است. از خدا خواستاریم که از لغزشها و غفلتهامان درگذرد. نهج البلاغه، حکمت ۳۶۱ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•