⃟🌿 ⃟🌺 🕊 تفسیر آیه ۱۳ و ۱۴ سوره احقاف 🕊 🍃 إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (۱۳)🍃 🍃أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (۱۴)🍃 ترجمه 🔶 🍃 همانا كسانى كه گفتند: پروردگار ما تنها خداست، سپس (بر ايمان و گفته خود) پايدارى كردند، هيچ بيمى بر آنان نيست و اندوهگين نخواهند شد.🍃 🍃آنان به خاطر آنچه (از كارهاى نيك) انجام مى دادند، اهل بهشتند و در آن جاودانه خواهند ماند.🍃 مراد از گفتن «ربّنا اللّه»، تنها لفظ نيست، بلكه انتخاب راه حق و پايدارى بر آن است. در واقع مهم تر از اظهار ايمان واقرار به توحيد، استقامت و پايدارى بر آن است. «ثمّ استقاموا» «خوف» ترس و هراس نسبت به آينده است و «حُزن» مربوط به گذشته است. سخن حق، بايد اظهار شود، «قالوا ربّنا اللّه» استمرار و پايدارى بر آن باشد، «ثم استقاموا» و همراه با عمل باشد. «بما كانوا يعملون» انسان به طور طبيعى، خواهان آرامش و رفاه و زندگانى جاويد است و خداوند، راه رسيدن به تمام اين خواسته ها را در گرو ايمان و عمل صالح پايدار مى داند. پايدارى بر حق مشكل است، ولى با پاداش بزرگى مثل بهشتِ پر نعمت و دور از حزن واندوه، آسان مى شود. لذا بايد كارهاى سخت را با پاداش هاى بزرگ جبران كرد. 📌 پیام ها 🌿 به موقعيّت فعلى خود مغرور نشويم و صِرفِ اظهار ايمان را كافى ندانيم، بلكه استقامت بر آن و سرانجام و آينده را در نظر بگيريم. «قالوا ربّنا اللّه ثمّ استقاموا» (چنانكه حضرت يوسف پس از نجات از سختى ها و رسيدن به عزيزى مصر، فرمود: «توفّنى مُسلماً والحقنى بالصالحين» خدايا! مرا مسلمان بميران و با نيكان محشور گردان) 🌿 ايمان به خدا، خوف از ديگران را از بين مى برد. «ربّنا اللّه... لاخوف عليهم» 🌿 تنها كسانى از گذشته خود پشيمان نمى شوند كه همواره در راه خدا حركت مى كنند. «ربنّا اللّه ثم استقاموا... لا هم يحزنون» 🌿 جزاى استوارى ايمان و استمرار نيكى ها، جاودانه بودن در بهشت و نعمت هاى بهشتى است. «استقاموا... خالدين فيها» 🌿 بهشت، پاداش اهل عمل است، نه اهل سخن. «جزاءً بما كانوا يعملون» eitaa.com/Tasniim ─═इई 🍃🌸🍃ईइ═─ الّلهُـمَّـ؏جـِّل‌لِوَلیِّـڪَ الفــَرَج ✨