در دوره صفویه هم سرمه اهمیت ویژه ای داشته و خیلی از شاعران حداقل یکمرتبه از سرمه در اشعارشان بکار برده اند به عنوان مثال صائب تبریزی میگه: چشم ترا به سرمه کشیدن چه حاجت است؟ کوته کن این بهانهٔ دنباله‌دار را! 🍃 طیبّات 🍃