ا⚜️✨⚜️✨⚜️ ا✨ ا⚜️ #جلاءالقلوب #أشبه_الناس_خلقا_و_خلقا_و_منطقا_برسول_الله (صلی الله علیه و آله و سلم) #حج_الله (2) ✨ حضرت علی الكبير (علیه السلام) مؤذن حج أکبر ✨ ◼️«و أَذانٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ» ( سوره توبه، آیه ۳) 🔄 در تبیین فقهی آیه سوم سوره مبارکه توبه، اثبات شد که " زیارة مولانا الحسین (علیه السلام)، حج الله جلّ جلاله " می باشد، لذا در لسان شارع مقدس معبّر به «حج الأکبر» شده است. ⏺ ناظر بر این أصل أصولی که مدالیل کلام مولا قابلیت انصراف به وجوه متکثره دارد، تا مخاطب با استعانت از آن وجوه، با أبعاد مراد مولا و بسیط معنای کلام او آشنا شود، در أخبار مفسرۀ ذیل مبارکه، ملاحظه می شود که " یوم الحج الأکبر " در لسان معصومین به وجوهات دیگری نیز معنا شده است. علم به این وجوهات، موجب إرشاد به بسیط مراد می شود. از اینرو در تکمیل بحث گذشته، به بررسی این مهم می پردازیم. ⬅️ مستفاد از شأن نزول کریمه و روایات ذیل آن، یکی از وجوهات معنایی " یوم الحج الأکبر "، «یوم عرفه»، و وجه دیگر «یوم النحر» می باشد. 📓 مراجعه شود به: تفسیر القمی، ج۱، ص۲۸۲ 📓 عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ج‏2، ص 97 📍 یوم عرفه (روز نهم) و یوم النحر (روز دهم ذی الحجه) از جمله أیامی است که حجاج در آن مشغول أعمال حجّ (چون : وقوف در عرفات، رمی جمرات، نحر [قربانی]، حلق و تقصیر و بیتوته) می باشند. باوجود اینکه در روزهای عرفه و قربان برخی از اعمال حج بجا آورده می شود، لکن در لسان نصوص، بعنوان یکی از مدالیل حج أکبر آمده اند. این قرینه، مؤید استدلال اصولی است که در صدر کلام آمد، و به این ترتیب یقین حاصل می شود که در تعبیر «روز حج أکبر به روز عرفه یا روز نحر» اشارتی نهفته است که با استفاده از أدله، به کشف آن می پردازیم. ⏺ یوم الحجّ الأکبر، یوم عرفة ➖ عرفه، در صورت ظاهری شریعت، روز نهم ذی الحجه می باشد که حجاج پس از إحرام، در آن روز در سرزمین عرفات اجتماع و وقوف می کنند. ➖ عرفه بمعنای شناخت و معرفت است. اما وجه تسمیه عرفه به عنوان یکی از مناسک حج و بعبارت دیگر علت آن چیست؟ مستفاد از أخبار، عرفه، روز معرفت خلق به حضرت ربّ بوده، البته مراد از یوم، یک روز خاص نیست، بلکه این لفظ، دلالت بر ظرف زمانی دارد. و چون در این ظرف زمان، معاینۀ ربّ برای خلق حاصل شد و براین اساس عهد ربّ استجابت گردید، لذا اجتماع حجاج در روز نهم ذی الحجه در صحرای عرفات به این نام (یوم عرفه) تسمیه شد. پس عرفه، موقفی است که در آن خلق با معاینۀ ربّ و تحصیل معرفت به ذوات مقدسه، به عهود الهی، بلی گفتند و این موقف، در ظرف زمان به «یوم عرفه» و در ظرف مکان به «عرفات» تسمیه گشت. 🔘 چنانچه حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) فرمودند: أَخَذَ اللَّهُ الْمِیثَاقَ مِنْ ظَهْرِ آدَمَ بِنَعْمَانَ یَعْنِی " عَرَفَهًْ " فَأَخْرَجَ مِنْ صُلْبِهِ کُلَّ ذُرِّیَّهًْ ذَرَأَهَا فَنَشَرَهُمْ بَیْنَ یَدَیْهِ کَالذَّرِّ. ثُمَّ کَلَّمَهُمْ وَ تَلا : أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ؟ قالُوا: بَلی؛ خداوند از نسل آدم، در سرزمین نعمان یعنی عرفه پیمان گرفت و از صلب وی ذرّیّه‌ هایی خارج نمود، آن‌ ها را همچون ذر پراکند، سپس با آنان صحبت کرد و این آیه را تلاوت نمود: آیا من پروردگارتان نیستم، گفتند: بله. 📓 تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج‏5، ص 234 🔘 از امام صادق (علیه السلام) مرویست: أَخْرَجَ اللَّهُ مِنْ ظَهْرِ آدَمَ ذُرِّيَّتَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ فَخَرَجُوا كَالذَّرِّ، " فَعَرَّفَهُمْ نَفْسَهُ وَ أَرَاهُمْ نَفْسَهُ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَمْ يَعْرِفْ أَحَدٌ رَبَّهُ ". قَالَ: أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ؟ قالُوا: بَلى! قَالَ: فَإِنَّ مُحَمَّداً عَبْدِي وَ رَسُولِي وَ إِنَّ عَلِيّاً أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ خَلِيفَتِي وَ أَمِينِي وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ: كُلُّ مَوْلُودٍ يُولَدُ عَلَى الْمَعْرِفَةِ وَ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى خَالِقُهُ. 📓 إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج‏3، ص 173 ⏪ در مقام إنتاج از این بحث، لازم به ذکر مقدماتی است: ▪️أولین ثمره ای که از تعبیر روز عرفه به روز حج أکبر بدست می آید، عبارتست از اینکه: ➖ یوم عرفه، یوم الحج الاکبر است. ➖ یوم الحج الاکبر، یوم زیارة الحسین است. ↩️ پس یوم عرفه، یوم زیارة الحسین است. ▪️ در مقدمات ما نحن فیه آمد که : ➖ عرفه، دلالت بر معرفت دارد ؛ ➖ زیارت نیز به معنای توجه و نیل به مَزور و انقطاع از ماسوی المزور است. ⚜️ ✨ ⚜️✨⚜️✨⚜️