ا⚜️✨⚜️✨⚜️ ا✨ ا⚜️ (صلی الله علیه و آله و سلم) (3) ◼️ علی الکبیر (علیه السلام) أشبه النّاس خَلقاً و خُلقاً و منطقاً برسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) 🔄 در بحث گذشته بیان شد که یکی از وجوهات معنایی «یوم الحج الأکبر»، «یوم النحر» می باشد (سأَلْتُهُ عَنِ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ، فَقَالَ: يَوْمُ النَّحْرِ). برای ایصال به اشارتِ معنایی این وجه، به علت تشریع نحر که ناظر به شأن نزول جلیلۀ شریفه «وَ فَدَيْناهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ» بود، پرداختیم. و در این بررسی بدست آمد که جناب ابراهیم (علی نبینا و آله و علیه السلام) به واسطۀ جزعي كه معلول حمل مصيبت حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) در یوم النحر بود، نائل به مقام عالی شد و قرباني اش مقبول و مرضي واقع گشت. ◀️ پس از نیل به این مقام در ظرف زمانی یوم النحر بود که خلیل الرحمن بانی جمیع مناسک حج در ظرف مکانی بکه مبارکه (همان سرزمینی که موضع اقامه عزای حسینی بود) گردید، قواعد بيت را ترفيع كرد و تشريع همه اركان حج را بر این اساس به فعليت رساند. و «لولا ما ضمّنه کربلا لما خلقتک». و ندای همه خلق برای زیارت بیت الله 🔘 چنانچه در سوره مبارکه بقره، آیات ۱۴۲ و ۱۲۷ اشاره شده است: «وَ إِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ ... و إِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَ إِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ»: إنَّهُ مَا ابتَلاهُ اللّه‏ُ بِهِ في نَومِهِ مِن ذَبحِ وَلَدِهِ إسماعيلَ، فَأَتَمَّها إبراهيمُ وعَزَمَ عَلَيها وسَلَّمَ لِأَمرِ اللّه، فَلَمّا عَزَمَ، [قالَ] اللّه‏ُ تَعالى ثَواباً لَهُ لِما صَدَقَ وعَمِلَ بِما أمَرَهُ اللّه‏ُ: «إِنِّى جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا» ... . 📓 وسائل الشيعة، ج‏ ۲، ص ۱۱۷ ⏪ بنابراین، «یوم النحر»، «روز إقامۀ عزای حسینی» است که به شکرانه این اقامه عزا به " عید الأضحی " نیز خوانده می شود. و به سبب همین حقیقت بسیط است که از «یوم الحج الأکبر» به «یوم النحر» نیز تعبیر فرموده اند. ⏺ بنابراین : ➖ آنجا که جناب ابراهیم در یوم النحر بدل ذبح أعزّ ولدش، مأذون به ذبح کبشی گشت، و به سبب إقامه عزای حسینی، به مقامی عالی نائل و بانی حج گشت و منادیِ خلق به سوی حج بیت الله گشت ➖ مؤذن و مبلغ کربلا، مولانا علی الکبیر (سلام الله علیه) منادی خلق به سوی یوم النحر، در یوم الحج الأکبر همه هستی خویش را فدای إقامه ولایت حسینی کرد. 🔘 آنجا که فرمود: سیّدی! و إن أَذِنْتَ لنا بالشهادة فاجعلني أول مقتول بين يديه ! و پس از اذان و ندای خلق به سوی اقامه ولایت حسینی، خود قضای نحب فرمود، آنجا که حضرت ولی الله الأعظم (أرواحنا له الفداء) خطاب به عمویشان فرمودند: « السَّلامُ عَلَیکَ یا أوَّلَ قَتیلٍ مِن نَسلِ خَیرِ سَلیلٍ مِن سُلالَةِ إبراهیمَ الخَلیلِ ». همانگونه که جد بزرگوارش حبیب الله محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) مخاطب أمر «فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَر» قرار گرفت و لذا همه هستیِ خویش را فدای إقامۀ ولایت کرد. ✨ ادامه دارد ✨