👀 درباره درد اصلیِ برخی‌ها 🔻 👀 تنها نظام‌سیاسی‌ای که علاوه بر به‌رفراندوم‌گذاشتنِ تعیین نوعِ حاکمیت، بعدش اومد اصلِ قانونِ‌اساسی‌اش رو هم به رفراندومِ عمومی گذاشت، نظامِ جمهوری‌اسلامی‌ایران بوده و هست؛ (تازه اون‌هم دوبار؛ یک‌بار در سالِ پنجاه‌وهشت برای اصلِ قانونِ‌اساسی؛ و بارِ دیگر هم، در سالِ شصت‌وهشت جهت اصلاحاتِ قانونِ‌اساسی) با این ویژگی که نویسندگان و تدوین‌کنندگانِ همان قانونِ‌اساسی هم، منتخبینِ خودِ ملت بودند، که به‌وسیلهٔ انتخاباتِ عمومی، جهتِ مسئولیتِ تدوین و نوشتن قانونِ اساسی، انتخاب شدند؛ ضمناً بدونید هیچ نظامی در دنیا، اصلِ نظامِ سیاسی‌اش رو در معرض رفراندم نگذاشته و نخواهد گذاشت؛ هروقت نظام‌های لیبرال (آمریکا، فرانسه، آلمان و...) اصلِ نظامِ خودشون رو به رفراندوم گذاشتند، ما هم در خدمت‌تون هستیم.. ضمناً خوبه بدونید که کشور بریتانیا(انگلستان) و اسرائیل، اصلاً قانون‌اساسیِ نوشته‌شده، ندارند، که بشود دربارهٔ آن از پرسید و به رفراندوم گذاشت.. همین نظام‌های به‌ظاهر و ، اما در واقع ، با غول رسانه‌ای‌شون و رو به میدن و برخی و هم در داخل، خیلی‌خوب به دام‌شون افتادند و تونستند بودن رو در خودشون به‌وجود بیارن و هیییچ توجهی به میزان مشارکت مردم در انتخابات‌ها و راهپیمایی‌ها ندارند و که این‌ها هم مردم‌اند این‌ها همان اکثریت‌اند و همین‌ها با همهٔ مشکلات و ضعف‌ها بین (نظام و رهبری و قانون اساسی)، و (کارگزارن نظام و منتخبین ملت، و منتخبینِ منتخبینِ ملت که ده‌ها هزار مسئول در سراسر کشور رو شامل میشن) تفاوت قائل‌اند به‌اصطلاح نمی‌روند و این‌که اگر نظام را قبول نداشتند، خب مشارکت‌های شمرده‌شد را چرا می‌کنند و هربار نسبتاً پُرشورتر از قبل ___ 👈 بازتاب برخی‌از مهم‌ترین‌های جاری در کانال واکاوی ↙️ 🆔🔎 @vakavi