بیلبورد حاشیه‌ساز میدان ولیعصر(عج)؛ صادقانه اما سادهبینانه
🔹طرح جدید دیوارنگاره میدان ولیعصر(عج) که با حاشیه‌هایی در روزهای گذشته مواجه شد، احتمالاً از سر حسن نیت تولید شده اما به نظر می‌رسد این نگاه در شرایط رادیکال فعلی، کمک چندانی به ترمیم گسل‌های اجتماعی ایجاد شده نمی‌کند.
🔹عموم طراحی‌های گذشته این مجموعه پیش از این نشان از درایت، هوشمندی، کنش‌مندی و روزآمدی ایشان داشت اما به نظر می‌رسد پیچیده بودن و لایه‌لایه بودن درگیری‌ها در مسائل اجتماعی اخیر موجب شد که آخرین اثر طراحی شده این مجموعه با حواشی‌ای همراه شود.
🔹هر چند ماجرا از کف خیابان تا حد زیادی جمع شده و حتی هنرمندان و افراد شناخته شده‌ای که در روزهای ابتدایی کنش‌هایی تند یا متمایل به یک سوی ماجرا داشتند، امروز عموماً رویه سکوت را برگزیده یا در برابر اغتشاش و آشوب یا دخالت و سودجویی عناصر ضدانقلاب مواضعی جدی گرفته‌‌اند اما نهایت این کنش‌ها صرفاً می‌تواند نشان‌گر حصول توافق بر سر «امنیت» و «آرامش» باشد و هرگز به معنای دستیابی به توافقی در سطوح بالاتر و حل شدن ابعاد درونی و لایه‌های زیرین این بحران به ویژه در زمینه باورهای فرهنگی متناقض طرفین نیست.
🔹بیلبورد تازه طراحی‌شده سازمان اوج اگر چه از سر صداقت، حسن نیت و دعوت به صلح و دوستی طراحی شده باشد و مشخص باشد که طراحان آن با قراردادن تصاویر افرادی مانند سیمین معتمدآریا به دنبال انتقال پالس مثبت برای القای همدلی یا به تعبیر برخی مفسرانِ کلیشه‌بین «جذب حداکثری» هستند یا حداقل‌هایی برای فراهم شدن شرایطی برای گشودن باب «گفتگو» را دنبال می‌کنند، اما واضح است که شناخت دقیق‌تر و عمیق‌تر از این افراد نشان می‌دهد که ماجرا ممکن است هیچ‌گاه با شماری از ایشان که دیدگاهی رادیکال، بنیادین و تا حد زیادی ایدئولوژیک در این موضوعات پیدا کرده‌اند، به توافق مورد رضای طرفین منجر نشود.
🔹واقعیت این است که شکاف موجود میان طرفین هم ابعاد گسترده‌ای دارد و هم عمق زیادی پیدا کرده است و نگاه‌های «سادهبینانه» یا «ساده‌سازانه» کمکی به ترمیم این شکاف نمی‌کند چه اینکه ممکن است، شدت تزاحمات را افزایش هم بدهد. برای این «انسداد» در تعامل و گفتگو می‌توان چاره‌ای پیدا کرد؟ جامعه ایرانی گشودگی‌ای برای مصاحبت با «دیگری» خود خواهد یافت؟ آیا رسانه‌ای یا مرجعی معتبر و مورد وثوق طرفین یافت می‌شود که زمینه‌ساز تعاملات بینافرهنگی شود؟ راه سخت و درازی پیش روست اگر نخواهیم تعبیر «بن بست» و تن دادن به پدیده «دوملتی» را در آینده پذیرا باشیم.
🔹اگر کسی هنرمندان جوان فعال در این مجموعه‌های فرهنگی را نشناسد، ممکن است این طور تصور کند که با افرادی دگم، بسته، بدون احساس، دارای درک سطحی از انسانیت و در کل صفت‌هایی از دست مواجه است اما به واقع، حقیقت امر جور دیگری است و ایشان افرادی با عاطفه بالا، دغدغه‌مند، رئوف، ایده‌آلیست و به واقع غصه‌دار مسائل اجتماعی هستند و همین سطح از درک آنان از وضعیت معاش هموطنان و آینده این سرزمین است که آن‌ها را به کنش‌هایی در جهت ترویج نگاهشان صرفاً از جهت انذار به همشهریان خود وا می‌دارد. باید مراقبت کرد که کنش‌های تند، سخت و احساسی همین سطح از دیالوگ برای دعوت به آشتی و تلاش برای برقراری تعامل را محدود نکند.
🇮🇷 کانال ویتامین سیاسی 💯
🆔 https://eitaa.com/Vitaminsiyasi