♦️درباره این ترسِ مدرن 🔰سید مجتبی امین جواهری ترس و نگرانی امروز مادران اختصاص به طیف مذهبی ندارد. مادرِ قرن ۲۱ دائما نگران فرزند خود است درحالی که مادر قرون گذشته این میزان استرس را تجربه نمی کرد. چرا؟ مادران نگرانی خود را با چالش های تربیتی دوران معاصر صورتبندی می کنند ولی در حقیقت این نگرانی برخواسته از الهیات مدرن است. نگرانیِ مدرنِ مادران دو پیشفرض معرفتی بسیار مهم دارد؛ ▫️اول: تصرف حداکثری انسان درجهان ▫️دوم: «امر تربیت» کالایی مصنوع انسان این دوآموزه و مسئولیتی بردوش مادر می گذارد که اساسا امکان انجام آن وجود ندارد. هدف نهایی خسته شدن مادر و واگذاری این مسئولیت بردوش صنعت تربیت (مثل مدرسه غیرانتفاعی) است. در حالی که در رویکرد اسلامی اولین آموزه تربیتی است. یعنی هستی به طور طبیعی فرزند را تربیت خواهد کرد فقط کافیست مادر مانع تربیت فرزند نشود. این نگاه برگرفته از پذیرش نظام توحیدی و حکیمانه در همه اجزای هستی است و از همه مهم‌تر نظریه فطرت انسانی. مفهومِ محوری در تربیت اسلامی «تربیت خویشتن» است. یعنی برای تربیت فرزند کافیست پدر و مادر به رشد «خود» و محیط «خانواده» توجه کنند تا تربیت فرزند به صورت طبیعی و قهری در فرایند رشد پدر و مادر اتفاق افتد. در این پارادایم عنصر ناخودآگاه تربیتی پدر و مادر و زیست مومنانه آنهاست. کلید واژه «رب العالمین» در ادبیات دینی اشاره به تربیت نظام توحیدی دارد. درپایان باید بپذیریم فرهنگ انسان غربی تا مغز استخوان ما نفوذ کرده و بدون آگاهی از آن، راه خلاصی نخواهیم داشت. 🚦@Westernstudies