👆👆👆 کلمات کلیدی: #تیم_تاج_و_پرسپولیس, #امام_دوازدهم, #منتطر313_نفر ✅◀️پاسخ دوم #شبهه_924: ▶️✅ @Wiki_Shobhe طبق معمول مشکلات از اینجاست که یک معنای غلطی را از جانب خود به ذهن القا می‌کنیم و بعد همان را زیر سؤال می‌بریم و گمان می‌کنیم که این یک دغدغه ذهنی در مورد معارف اسلامی می‌باشد، در صورتی که مبتنی بر یک تعریف یا باور غلط از جانب خود یا دیگران می‌باشد. در کدام حدیث بیان شده که «اگر 313 جوانمرد واقعی پیدا شوند امام زمان ظهور می‌کند؟!» لازم است حتماً منتظران عزیز قیام و ظهور حضرت حجت بن الحسن، امام مهدی علیه السلام، حتماً به نکات ذیل دقت نمایند: الف – "اگر"، شرط است، مثل این که بگویید: اگر باران ببارد، هوا تمیز می‌شود. در این صورت تحقق این "اگر" علتی است برای معلولی. بارش باران علت و تمیز شدن هوا معلول آن می‌شود. اما، در کدام حدیثی بیان شده که «اگر 313 تن یار، جوانمرد باشند، حضرت ظهور می‌نمایند؟» بدیهی است که وقتی مطلب غلط بیان می‌شود، سؤالات و شبهات این چنینی نیز در ذهن ایجاد می‌شود. ب – شرط (اگر = إن) این است که می‌فرماید: «بَقِيَّةُ اللّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ – آن چه خدا باقی می‌گذارد، خیر است برای شما، اگر از مؤمنین باشید/ هود 86» - شرط این است که وجود مقدس ایشان علیه السلام می‌فرمایند: «وَ لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا .../ الإحتجاج ، ج2 ،‌ ص 499» یعنی اگر چنان چه شیعیان ما – خداوند در اطاعت موفق‌شان بدارد - از صمیم قلب (عمق جان)، در وفای به عهد اجتماع (وحدت) می‌کردند، هرگز یمن لقای ما برای ایشان به تأخیر نمی‌افتاد». خب، در این بیان شرطی، مشخص شده که علت و سبب ظهور، وحدت قلبی شیعیان در وفای به عهد امامت و ولایت می‌باشد؛ و بالتبع عدم وحدت، علت و سبب تأخیر در لقای آن حضرت می‌باشد. اما هیچ کجا بیان نشده که صرف 313 تن، شرط ظهور هستند. ج – موضوع 313 تن، به عنوان یک خبر بیان شده است و نه یک شرط. یعنی همانطور که خبر داده شده که ایشان در مسجد الحرام و کنار کعبه ظهور می‌نمایند – ایشان ابتدا به دیوار کعبه تکیه داده و با معرفی خود سخنانی ایراد می‌کنند، سپس چنین و چنان می‌کنند، خبر داده شده که به محض ظهور و قیام، ابتدا 313 تن از یاران خاص از اقصی نقاط آمده و به ایشان می‌پیوندند و به سرعت دیگران نیز می‌رسند. چنان چه امام صادق علیه السلام فرمودند: «وَ کَأَنِّی أَنظُرُ القآئِمِ علیه السّلام عَلی مِنبَرِ الکُوفَةِ وَ حَولُهُ أَصحابُهُ ثَلاثَمِأَةَ وَ ثَلاثَ عَشَرَ رَجُلاً عِدَّةٌ أَهلِ البَدرِ ؛ وَ هُم أَصحابُ الأَلوِیَةِ وَ هُم حُکّامُ اللهِ فِی أَرضِهِ عَلی خَلقِهِ...»؛ (بحارالانوار، ج52، ص436) ترجمه: گویا امام قائم علیه السّلام را بر بالای منبر کوفه می‌نگرم که یارانش 313 نفر‌، به تعداد جنگ آوران مسلمان جنگ بدر، اطرافش را گرفته‌اند، این یاران پرچم داران و حاکمان بر مردم در زمین از جانب خدا هستند.» د – همان گونه که در حدیث فوق مشهود است، اولاً 313 تن شرط ظهور بیان نشده، بلکه خبر از حضور و پیوستن و گرد آمدن آنها داده شده است؛ و ثانیاً معلوم می‌شود که آنها "یاران خاص" می‌باشند، نه این که حضرت دیگر هیچ یار، لشکر، نیرو و گرویده‌ای جز آنان ندارند. هر رهبری، هر حرکتی، هر انقلابی، دو دسته یار دارد که در نگاه کلی تقسیم می‌شوند به «یاران خاص» و «یاران عام» و البته چه یاران خاص و چه یاران عام نیز درجه بندی دارند. حضرات عیسی و خضر علیهماالسلام نیز از یاران خاص اولیه ایشان می‌باشند، اما دیگر خواص را نمی‌شود با آنان در یک درجه دید. همین طور است یاران عام. امام باقر علیه السّلام فرمود: «امام قائم علیه‌السّلام دارای 313 نفر یاور است که این افراد از نژاد عجم (غیر عرب) هستند، بعضی از آنها در روز بر روی ابر سوار شده و راه می‌روند، و به نام و پدر و اوصاف و نسب معروفند .. و بعضی از آنها در بستر خود خوابیده‌اند و بدون وعده‌ی قبلی در مکّه به حضور امام قائم علیه السّلام شرفیاب می‌گردند» (اثبات الهداة ، ج7 ص92)