◀️شبهه #شماره_1156 ⛔️ شبهه: ⛔️ @Wiki_Shobhe َمَا مِن دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ ﻭ ﻫﻴﭻ ﺟﻨﺒﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ [ﺍﻳﻨﻜﻪ] ﺭﻭﺯﻳﺶ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﻭ [ﺍﻭ] ﻗﺮﺍﺭﮔﺎﻩ ﻭ ﻣﺤﻞ ﻣﺮﺩﻧﺶ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ ﻫﻤﻪ [ﺍﻳﻨﻬﺎ] ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺑﻰ ﺭﻭﺷﻦ [ﺛﺒﺖ] ﺍﺳﺖ. (سوره هود / آیه 6) با اینکه گفته میشود رزق و روزی همه انسانها را خدا تضمین کرده پس چرا بعضی از انسانها در آفریقا بر اثر گرسنگی می میرند؟ #اعتقادی ✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅ @Wiki_Shobhe درپاسخ به سوال شما درباره رزق الهي توجه به موارد زير شايسته است: 1.خداوند رزق هر جنبنده اي را بر خود واجب كرده است و فرمود وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَي اللَّهِ رِزْقُها (1) يعني هيچ جنبنده و موجود زنده‌اي روي زمين نيست، مگر اين كه رزقش بر خداوند واجب است او رزق هر جنبنده اي اعم از انسان و حيوان را متقبل شده است، اگر چه خداوند رزق را متقبل شده، ولي هرگز نفرمود كه بدون فراهم شدن شرائطي به دست شما مي رساند او رزق را فراهم و مهيا كرده است. اما رسيدن به دست موجودات بايد با فراهم شدن شرائطش باشد. 2.خداوند داراي صفاتي هست كه نداشتن آن صفات با خدايي او سازگار نيست و او با توجه به آن صفات است كه خدا است درست مثل انسان كه اگر صفات مخصوص خودش مثل تفكر و عقل و ناطقيت را نداشته باشد ديگر انسان نيست، خدا نيز بايد صفات مخصوص خود را كه در جاي خود ثابت شده است داشته باشد، او همه صفات خدايي را دارد كه از جمله آنها رحمانيت و رحيميت و رازقيت است كه براي او ثابت است و شكي در آن نيست، حال كه اين صفات براي خداوند ثابت شده است، ديگر نمي شود شكي در مورد صفات او برد، چون اصلا خدا بودن با همان صفات است كه تعريف مي شود، اگر چيزي برخلاف آن به ذهن آمد بايد به دنبال حل آن بگرديم و احيانا دلايل و يا موانع را بيابيم نه اينكه توپ را در زمين خدا بياندازيم، و بگوييم او داراي ان صفات نيست و يا او مقصر است، وعده هاي خدا را بينيم، ولي از مسئوليت انسانها غافل باشيم! 3.بايد توجه داشت صفت رازقيت خداوند مثل صفت خالقيت از صفات فعل اوست، در صفات فعل آن چيزي كه بايد در نظر گرفته شود اين است كه شرائط نيز بايد محقق گردد تا اين صفت خداوند به ظهور برسد، مثلا خالقيت خدا آنجا به ظهور مي رسد كه مقدمات و شرائط خلق مثل زمان و يا عللي كه آن شيء براي خلق شدن به آن نيازمند است نيز محقق شود (اصطلاحا گويند علل اعدادي آن شيء محقق شده باشد) تا خداوند كه علت العلل است، آن را به وجود آورد. شبيه به اين مسأله درباره رازقيت نيز گفته مي شود كه خداوند رازق همه موجودات هست و رزق همه را به آنها مي رساند. اما بايد شرائط و علل ديگري كه واسطه هستند نيز بايد محقق شود تا رزقش به او برسد. از شرائط كسب رزق تلاش براي كسب آن، عبادت و بندگي و گناه نكردن و اموري ديگر مثل مانع نشدن ديگران و چگونگي عمل افراد در تضاد و تضارب با هم مي باشد. تلاش بيشتر و فراهم شدن اسباب بيشتر رزق بيشتري را فراهم مي كند، در روايتي از امام صادق(ع) آمده است: « إن الله قسم الأرزاق بين عباده و أفضل فضلا كثيرا لم يقسمه بين أحد قال الله «وَ سْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ»(2) ؛ (خداوند رزق را تقسيم كرد و مقدار زيادي از آن را اضافه آورده و بين كسي تقسيم نكرد. لذا در قرآن فرمود «وَ سْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ»از فضل خدا طلب كنيد و رزق خود را افزايش دهيد.» (3) 4.خداوند جهان را و موجودات آن را آفريد اما اين عالم، عالم اسباب و مسببات است لازمه زندگي در اين دنيا اين است كه اموري واسطه باشند و يا اموري با هم در تضاد باشند، پيشرفت انسانها، آزمايش شدن انسانها همه به همين اسباب و مسبب بودن تمام موجودات عالم وابسته است. خداوند رزق تمام موجودات از انسان و غير او را به فراهم شدن شرائط آن وابسته كرده است. 5.او رزق را به سه صورت فراهم مي كند اول خودش به عنوان علت العلل و رازق اصلي، دوم بوسيله حركت همان موجودي كه رزق را برايش فراهم كرده تا حركت كند و به رزق برسد (اين حركت صور مختلفي دارد از حركت جسم خودش تا حركت علمي و تا مبارزه و كنار زدن مانع و ... ) و سوم به وسيله نوع و مجموعه انسانها به عنوان يك جامعه (چرا كه جامعه نيز جداي فرد مسئوليت دارد).