◀️شبهه ⛔️ شبهه: ⛔️ @Wiki_Shobhe اگر بهشتی باشد ، آن بهشت لایق انسانهای کافر است. انسانهایی که به روز حساب و کتاب اعتقاد نداشتند. اگر کار خیری کرده اند به طمع و چشم داشت پاداش آن نبوده و اگر کار خطایی نکرده اند از سر ترس از جهنم نبوده. و اما شما ای انسانهای مذهبی! شمایی که به روز قیامت اعتقاد داشتید! شما در این دنیا غیر از معامله پایاپای چه کردید ؟ کار خیرتان برای پاداش و اجر و مزدش بود و عدم خطایتان از سر ترس از عقوبت. شما جز داد و ستد چه کردید! کار خیری که با منت و انتظار پاداش باشد و عدم خطایی که از سر ترس و عذاب باشد چه فایده دارد ؟ خوشا به حال آنان که وجدان دارند. ✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅ @Wiki_Shobhe كسب ثواب و اجر به خاطر انجام كارهاي مورد پسند خداي متعال، با كسب رضايتش هيچ گونه مغايرت و تنافي ندارد. يعني انسان مي تواند كاري انجام دهد كه هم از ثواب و اجر آن برخوردار شود و هم از رضايت الهي برخوردار باشد. پس نيازي نيست كه اين دو را در دل و نيت خود تفكيك كنيم تا مشكلي پيش نيايد. البته از نگاه ايده آل، انسان بايد صرفاً براي تعالي و رشد، و نزديكي به پروردگار كارهايش را انجام دهد نه طمع بهشت، كسب ثواب و فرار از عقاب. همانطور كه از روايات استفاده مي شود كه عبادت خداوند با سه انگيزه انجام مي شود، ترس از جهنم، طمع به بهشت، محبت و خشنودي خداوند. روشن است كه انگيزه عشق و محبت بسيار برتر از انگيزه ترس و طمع است، لكن بايد دانست كه مرتبه اين انگيزه بسيار برتر از انگيزه هاي ديگر است و انسان بايد از مراحلي از سلوك گذر كند تا بتواند خداي را تنها از روي محبت عبادت كند. ترس و طمع، انگيزه مبتديان راه است و عشق مربوط به منتهيان و راه رفتگان. منبع: مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی کانال ویکی شبهه در ایتا: https://eitaa.com/Wiki_Shobhe 🇮🇷 کانال ویکی شبهه درتلگرام🇮🇷 🌐«کانال جامع شبهات و شایعات فضای مجازی»🌐 https://telegram.me/joinchat/BWGstz9LDGhlEtwQ6sumxg