روزهای آخر اسفند می‌تواند يادم بیاندازد كه زندگی همين است همين روزهای تند و تند دويدن‌ها بشورها و بساب‌ها از نو، نو شدن‌ها با خودم می‌گویم آدمیزاد هم موجود عجيبی‌ست می‌داند همين چند صباح ديگر صدای ساز و دهل تحويل سال كه بيايد و بگذرد دوباره شروع می‌كند به آرام شدن‌ها و در خود راكد ماندن‌ها شلوغ و درهم و شلخته و كثيف كردن‌ها و هر روز كهنه تر شدن‌ها اما هنوز مثل هر سال راه خودش را می‌رود دوباره از نو برای نو شدن ذوق می‌كند و از فكر آمدن فروردين توی دلش قند آب می‌شود گندمش را سبز می‌كند هفت سينش را می‌چیند و بعد می‌نشیند كنار قرآن و آئينه آرزوهای شاد و رنگی‌اش را توی ذهنش مرور می‌كند كه انگار هنوز هم از لابلای آن همه تاریکی كه بر زندگی خودش و اطرافيانش بارها و بارها سایه انداخته است روزنه‌های اميد را می‌بیند و به آن دلخوش است خدا اين دلخوشی‌ها را همين روزنه‌های کوچک اميد را از هیچ کس نگیرد كه نگیرد ✧✾════✾✰✾════✾✧