حرفای خودمونی
یه تفسیری هست در مورد فراموش کردن آدمی که عاشقش هستی؛ میگن مثل چراغ روشن تو روز میمونه، نمیبینیش، فکر میکنی فراموش کردی اما شبا یهو روشنیش همه جارو میگیره.