چقدر آئینه تاریکو ؛ چقدر پژمرده احوالم چقدر باران شوریده چقدر آلام غمناک است در این دوران وانفسادلم بر چنگ و دندان است گهی شاد و گهی غمگین خودش مبهوت احوال است