✳ دعای کریمانه ✍ «اللَهُمَ اجْعَلْ نَفْسِی أَوَلَ کَرِیمَةٍ تَنْتَزِعُهَا مِنْ کَرائِمِی»؛ خداوندا! نخستین موهبت از مواهب خویش را که از من می‌گیرى «جانِ» من قرار ده. 🔺 این دعای نورانی امیرالمؤمنین (علیه السلام) در نهج‌البلاغه هست که قبلاً خواندید. ببینید دیگر فرزندی از حسنین (علیهم السلام) بالاتر که فرض نمی‌شود! پرستاری هم بالاتر از زینب کبری (سلام الله علیها) فرض نمی‌شود، اما دعای نورانی امیرالمؤمنین در نهج‌البلاغه این است که خدایا همهٔ اعضا و جوارح را به من دادی، حیات دادی، چشم دادی، دست و پا دادی و همهٔ این‌ها را هم ما باید تسلیم کنیم اما من نمی‌خواهم بدون کرامت زندگی کنم. آن‌چه شما از ما می‌گیرید اول جانمان باشد. این‌طور نباشد که اول چشم و گوش ما را بگیری، دست و پای ما را بگیری، من محتاج به حسن و حسین و زینب بشوم! همین دعای نورانی را قبلاً پیغمبر (صلی الله علیه و آله) فرمود و بعداً وجود مبارک سیدالشهدا (علیه السلام) در دعای عرفه ذکر می‌کند. این یک دعای کریمانه است. 👤 📝